Lucky Destroyer

Chapter 5

France POV

Psh. Asan bako? Naliligaw naba ko?
Anyway i miss this country. I missed Philippines. Its been a while. Ewan ko ba anong pumasok sa utak ko at dun ako nagstay sa ibang bansa.

Ay oo nga pala. Iniwan nga pala kasi ako ng hmmm. Taong minsan kong minahal ng sobra. As in sobra..

I treated her as my life. My world. But in the end ...

She treated me like a trash.

Pinagpalit ako sa hindi naman kagwapuhan. Psh.

But well, thats life.

Say goodbye.. To the pain of the past. We dont have to feel it anymore.. Sabi nga sa kantang Love is an Open Door dun sa Frozen bayun. Lol.

♪♪Let it goooo. Let it gooo. Sabi nga ni Elsa. Hays bat ba alam kotong mga to?
Di ako bakla a. Gwapo lang pero hindi bakla.

Anyway..
Some people kasi is like a car.. . Minsan may dadaan na literal na dadaan lang. Pero may ibang dadaanan na nga lang. Sasaktan kapa. Magiiwan pa ng sugat na hindi mo alam kung hihilom pa. Or kung kailan hihilom.

But the advantage is.. Those people will give you lesson. Lesson na magagamit mo in the near future. Those pains in the past will give you strength in the future. Let the pain teach you how to be stong enough.

Thats why i choose to live in the country kung saan wala siya.

Para narin siguro makapagfocus ako.

At ngayon maayos nako. Maayos na lahat. Handa na ulit akong sumabak sa gera ng buhay. Kidding.

Basta okay nako. Wala nayun. Aba hindi naman ako yung lugi.

Sa gwapo kong to? Ehem. Sya yung nawalan. Wahahaha.

Teka nga. Asan ba kasi yung kapatid ko dito?

Ang laki laki naman kasi ng school nila-_-///

School ko na rin pala.

Enrolled nako dito last week pa. Pinaayos ko na para hindi hassle.

Habang naglalakad ako. Napadpad ako sa isang tagong lugar..

Tagong lugar pero ang ganda niya.

Para siyang isang garden na madalang lang magkaroon ng tao. Haha.

Opps. May tao pala.

Tulog bato?

O

Umiiyak?

Lumapit ako dun sa babaeng nakaupo sa damuhan habang nakadukmo sa tuhod niya.

I heard her crying.

Ay umiiyak nga.

"Miss" tawag ko sa kaniya at inilahad o yung panyo ko sa kaniya..

Unti unti niyang inangat yung ulo ko.

Sa pagangat niya.. Nasilaw pa siya siguro sa araw kaya medyo yumuko ulit siya.

At nung tuluyan na niyang naangat yung ulo niya..

"Wow" ewan ko bat yun yung sinabi niya.

Teka nga.. Sino kaya nagpaiyak sa babaeng to? Bibigyan ko lang ng isa.. Isang sapak..

Ang cute niya.. Ang amo ng mukha niya.

Simple lang yung ayos at aura niya.. Simpleng ganda lang ang meron siya pero para siyang may aura na para bang hahatakin ka. Alam mo yun?