"Sirenleri hissedebiliyorum, kırmızı ışıklar yanıyor, dönüyor. Şimdi geri dönemem. Yani sıkı dur. Işıklar bizi nereye götürüyor bilmiyorum.
Ruhunu göster, bilmeliyim. Emin olduğum içindeki o güzelliği. Araba hızlı gidiyor, parmaklar camda.
Gel, di...
Park Jimin pistte tam gaz yoluna devam ediyordu. Yarışın bitmesine son dört tur vardı ve şu an galibiyet ondaydı. Olimpiyatlardaki son yarışıydı ve herkes ondan fazlasıyla umutluydu çünkü pistin en iyi yarışçılarındandı. Eğer böyle devam ederse, yarışı galibiyetle bitireceğinden emindi.
Dikiz aynasını herhangi bir aksilik çıkmaması için kısık gözleriyle kontrol ederken gözüne çarpan arabayla derin bir nefes aldı ve arabanın içerisine derinden gelen bir kahkaha bıraktı. Son ikiye kaldıkları diğer aracın içindeki arkadaşı birazcık oyun istiyor gibiydi. Neredeyse tamponuna girmiş arabayla pistte ilerlemeye devam ederken sunucular ve seyirciler neredeyse çıldırmış durumda, kimin şampiyon olacağını soluksuz bir şekilde izlemeye devam ediyorlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Park Jimin hamlesini yapmak üzere ayağını gaz pedalından kaldırıp frene bastı. Kendini o kadar kafasındaki plana kaptırmıştı ki ne olimpiyatlarda olduğunu ne de yapacağı hamlenin ne kadar tehlikeli olduğunun farkında değildi. Adeta pistte şeytanla dans ediyordu.
Arkadaşı öndeki aracın aniden frene basmasıyla ayağını gaz pedalından çekti fakat her şey için artık çok geçti. Düşünmeden yapılan eylemlerin sonucu beklenmedikti. Güzel sonuçlar doğurabilirken aynı zamanda kötü sonuçları da olabilirdi. Anı yaşamak terimi her ne kadar güzel olsa da bazen emekleyerek yürümeyi öğrenmek gerekiyordu. Jimin bunların farkında olsaydı belki de emeklemeyi seçerdi. Bugüne kadar ani kararlarla yaptığı çok şey olmuştu, sonucundan bir ders çıkaramadığı, geldiği zamana kadar da hep en kötüsünün yaşadığı. Belki de en kötüsünü ilerleyen dakikalarda yaşayacaktı, her şeyden habersizce.
Pistin üzerinde son hız giden araba birden durduğu için Jimin hakimiyeti geri eline alamazken, iki sürücüde gözlerini kapatarak sıkıca emniyet kemerlerine tutundular. Beklenen çarpışma saniyeler içerisinde gerçekleşirken arka aracın sürücüsün sıkıca tutunduğu emniyet kemeri koptu, aracın içindeki ezilen beden saniyeler içinde kırılan camların içinden dışarı fırladı. Jimin'in arabasının arka kısmı aldığı darbeyle parçalanırken kafasını sertçe direksiyona vurdu.
Nefesler tutuldu, bilinçler kapandı. İkiye bölünen hislerin ağırlığı iki arkadaşın üzerine çökmüşken birbirlerini düşünmeye dahi vakitlerinin olmayışı canlarını acıttı. Ezilen ruhun yanında can çekişen bedenin kapanan gözleri hayatı ağlattı. Yapılan hamleler yanlışları doğururken iki dostun çığlıkları çaresizce içlerinde kaldı.
Ambulans sesleri pistte yankılanırken Jimin başındaki şiddetli ağrıyla gözlerini açmaya çalıştı. En son neler olduğunu hatırlamaya kendini zorlarken son yaşanan dakikalar aklına düştü, endişeyle kafasını direksiyondan kaldırdı. Ağrıyan başı ani kalkışıyla bu sefer dönmeye başlarken elini arabanın kapısına attı ve yavaşça kapısını açtı. Titreyen dizleriyle arabadan indi, iner inmez dizleri yerle buluştu. Hissettiği vücut ağrısıyla inlerken, elleriyle kafasındaki kaskı kavrayıp çıkarmaya çalıştı. Bir türlü çıkaramadığı kaskla sinirlenip bağırırken acı şiddetini sürdürmeye devam ediyordu.
