YA SEN DE GİDERSEN?

-Mezuniyete Hazırlık-

Zaman ne kadarda çabuk geçiyor. Mezuniyete sadece bir hafta kaldı. Her şeyim hazır. Elbisem ayakkabılarım çantam. Bunları anem olmadan seçmek beni çok etkiledi. Onun fikirlerini alamadım. Yokluğuna iki kat daha fazla üzüldüm. Ama içimdeki ses anneminde yanımda olduğunu ve seçtiklerime bayıldığını söyledi. O yüzden aslında hep yanımdaymış gibiydi.

 Tüm kararlarımı vermenin huzuruyla kantinde oturuyordum. Sınıf arkadaşım Haka’nın masama doğru geldiğini gördüm.

 -Oturabilir miyim.

-Tabi ki.

 -Nasılsın. Bir süredir görüşemiyoruz.

 -İyiyim. Biliyorsun mezuniyet için hazırlık yapıyordum. Yani bu aralar bir hayli meşguldüm.

 -Evet bende tam o konu hakkında konuşmak için gelmiştim.

 -Mezuniyette partnerim olur musun ? Lütfen henüz bir partnerin yokmuş Ayşe söyledi.

 -Çok isterdim ama...

 -Özür dilerim bu acil olabilir. Açmam gerek dedi. Telefonu bir anda çalmaya başladığında.

-Ne! Peki tamam hemen geliyorum. Afedersin. Acil durum gitmem gerek.

 -Kötü bir şey mi?

 -Hayır hayır önemli değil merak etme. Tekrar kusura bakma. Görüşürüz.

 -Görüşürüz.

 Güzel belli ki her şeyi halledememişim. Hala bir kavalyem yok. Ne acı. Tabi beklenen arkadaştan teklif gelmeyince insan kötü hissediyor. Akşam eve gidince Arda'yı aradım. Bekliyorum bekliyorum aramıyor. Bari ben arayayım dedim.

 -Selam nasılsın.

 -İyiyim sen.

 -Ben de iyiyim. Parti için her şey tamam. Sen ne durumdasın?

 -Bende de her şey tamam. Partnerimi bile buldum. Hazırım.

 -Yaa öyle mi kimmiş bu arkadaş.

 -Sen tanımazsın. Benim için çok değerli biri. Neyse benim şimdi kapatmam gerek.Sonra konuşuruz.

Tamam deyip kapattım telefonu. Sinirlerim gerildi. Resmen baloya başkasıyla gidiyor. Sevgilisi mi acaba. Yok artık o kadar da değil. Eski bir arkadaşıdır herhalde.

Bir anda kapı tıklatılmaya başladı. Babam girdi içeri.

 -Hayırdır kızım kiminle konuşuyorsun eski arkadaş falan dedin. Anlaşılan sesli düşündüm dedim içimden. Önemli değil baba. Napıyorsun. Elinde iki takım elbise tuttuğunu da yeni farkettim.

-Diploma töreninde hangisini giyeyim karar veremedim. Sen seç.

-Kesinlikle siyah takımın.O sana çok yakışıyor. Dedim babamı sımsıkı kucaklarken.

 -Dedeme de seçtiniz mi takım.

 -Dedenin inatçılığı üzerinde. Her zamanki süveteri ve kumaş pantolonunu giymeye kararlı. Onu etsen etsen sen ikna edersin.

 Bu konuşmanın üzerine dedeme de bir takım seçtik. Nedense beni görünce dedemin keçi inadı birden kırılıveriyor. Ardından Hakan’ı aradım. Biraz lafladık. Tam olarak cevap vermesemde kabul ettiğimi anlamış ve çok mutlu olmuş. Böyle söyleyince bende hiç bozmadım. Durumu yanlış yorumlamış. Zaten artık bir önemi de yok. Törenden hemen sonra birlikte parti salonuna gitmeyi kararlaştırdık.