The Runaway Brideskeeper

CHAPTER 9

HINDI alam ni Sueyen kung saan pa kumukuha ng tubig ang mga mata niya.Ilang araw na siyang walang tigil sa pag-iyak mula noong araw na maghiwalay sila ni Aidan nang puntahan niya ito sa condo niya.Kahit anong pigil niyang kontrolin mga luha nito ay hindi niya kaya.Pati si Nikkos na tanging hingahan niya ng sama nang loob ay pinigilan na rin magpunta sa kanila.Nalaman ng daddy niya na nagsinungaling sila.Pero hindi niya dinamay si Nikkos,sinabi na lang niya noon na tinakasan niya ito.Ng aalala siya kay Aidan,sa maaaring gawin ng daddy niya rito.Napapagod na ang isip at puso niya.Higit sa lahat,napapagod na siyang maging matapang.Gustong-gusto na niyang sumuko.Tila sa pagkakataong iyon ay naibuhos na niya lahat ng nakatagong emosyon sa dibdib niya.Maraming tanong ang tumatakbo sa isip niya.Maraming haka-hakang nabubuo sa utak niya.Ano kayang nangyari kay Aidan?Ilang araw na ding hindi niya naririnig ang boses nito.
Napabuntong-hininga siya.Inabot niya ang picture frame na nasa tabi ng kama niya.Larawan ng mommy niya.
"Mom,i miss u so much!Marami ako ikukwento sayo,Ma.Di ba dapat ikaw ang unang makaalam na atlast,inlove na tong anak m?"kausap niya sa larawan ng inang habang hinahaplos ito sa daliri."Mangyayari kaya lahat ng ito kung buhay ka p?Siguro hindi,kasi alam ko hindi magbabago si daddy.Sana anak parin ang turing niya sa akin."patuloy nang umaagos ang mga luha niya."Hindi mo man sinabi sa akin ang totoo ma,ok lang.Wala akong hinanakit.Kahit hindi mo ako totoong anak ma.Hindi aq nagsisisi na ikaw ang naging ina ko!Mahal na mahal kita ma!"niyakap niya ng mahigpit ang larawan nito.Hindi niya napigilang humagulgol.
Mahihinang katok ang nagpatigil sa kanya saglit.
"Ma'am,ok lang poh ba kayo?Pinapatawag kayu ng papa niyo!"sabi ng bodyguard niya.
"Manong,pakisabi pagod ako."palusot niyang sabi.
Narinig niya ang papalayong habag ng bantay niya.Pinili niyang ipikit ang mga mugtong mata.Pagod na siyang umiyak.

Nung araw na iniwan ni Sueyen si Aidan sa condo unit nito ay siya sanang uwi niya sa Benguet.Pero may nangyaring hindi niya inasahan.Ilang mga lalake ang humarang sa kaniya at binugbog siya.Naalala pa niyang binantaan siyang kung hindi niyo lalayuan si Sueyen ay ang babae ang kawawa.Alam ni Aidan na kagagawan ito ng ama ng babae.Kaya ilang araw na din siyang hindi lumalabas ng condo nito.Buti na lang naka leave of absence siya.Wala siyang ibang ginawa kundi ang magkulong sa kwarto nito.Hindi na niya alam ang gagawin.Kailangan niyang iligtas ang babaeng mahal niya.
Sueyen?Im going crazy,baby.

Mahihinang katok sa pinto ang gumising sa kaniya.Sumilip mula sa bukas na pinto ang ulo ng isang bodyguard niya.Mabilis na pinahid niya ang mga luhang nglandas sa pisngi niya.
"Ma'am pinapatawag pok kayo ng ama niyo,sabay na daw kayong maghapunan.
Nagulat siya.Matagal-tagal na rin buhat ng magkasabay silang kumain sa hapag kainan.
Tumango siya."Susunod ako."
Pagkatapos ayusin ang sarili ay bumaba na rin siya.Nadatnan niyang nagsimula ng kumain ang ama.
"Dad...."
"Sitdown,Sueyen."
Tumalima siya.Bumalik sa pagsusubo ang ama niya.Naaalala niyang noong buhay pa ang ina ay napupuno nang halakhakan ang bahay na iyon.Minsan pa nga inaabot sila ng isang oras sa hapag kainan dahil sa pagkukwentuhan.
Binasag ng ama ang panandaliang pagmumuni - muni niya."Sabi nang mga katulong kahapon ka pa hindi kumakain.Do you want to look like a stick on your wedding day?"
Hindi niya mabakas sa mukha nito ang galit dahil wala siyang nababasang ekspresyom mula dito."Wala po akong gana."matipid niyang sagot.
"You should eat!"maawtoridad na utos ng ama.
Pero hindi pa siya nakalagay ng pagkain ay biglang bumaliktad ang sikmura niya.Hindi niya nagustuhan ang amoy ng bawang.Kumaripas siya ng takbo sa banyo.Namumula ang mukha niya.Hinugasan niya iyon at bumuntong-hininga.Bumalik siya sa kinaroroonan ng ama.
"Are you sick,Sueyen?"tanong ng ama niya na hindi niya mabakas kung nag-aalala ito.
"Im not feeling well,Dad.Pakihatid na lang mamaya ang food ko kay yaya.Aakyat na poh ako."paalam niya sa ama.

Pagkaakyat niya sa kwarto niya ay bigla siyang kinabahan.Am i pregnant?tanong niya sa sarili.Its been a month since may nangyari sa kanila ni Aidan.Isang buwan narin siyang pinapahirapan ng ama niya.Nagpalakad lakad siya sa kwarto niya.Kailangan niyang makasiguro kung buntis siya.Biglang nawala lahat ng pasanin niya sa buhay.Malakas ang pakiramdam niyang buntis siya.And of course,Aidan is the father.Sa isang araw na ang kasal nila ni Nikkos.At kailangan niya itong makausap.Bumaba siya ulit.Hindi na niya nadatnan ang daddy niya sa hapag kainan.
"Ma'am hinahanap niyo po ba ang daddy niyo?tanong nang isa sa mga nagbabantay sa kaniya.
"Opo manong,nasaan si Dad?"
"Nasa library poh!"
Kumatok siya.Saka binuksan ang pinto.Nakita niyang nakaupo ang daddy niya sa swivel chair nito.
"What do you want,Sueyen?"
"Dad,can you please call Nikkos and bring me Sushi?Wala po kasi akong ganang kainin yung mga nasa mesa kanina,Please Dad."pakiusap niya sa ama niya.Rason lang niya ang Sushi para makausap ito.
"Okay,ill call him."
"Thank you,Dad.Balik na po ako!"aniyang tumalikod na.Kailangan niyang makaisip nang paraan para makatakas.