A Rocker May Get Tongue-tied (Complete)

Chapter Eighteen

HINDI mapakali si Riley dala ng sobrang pag-aalala kay Crayon. Nang makarinig siya ng sigaw kanina, dali-dali siyang bumalik sa parking lot. Nakita niyang nakaupo sa kalsada ang dalaga habang nakasandal sa kotse niya. Nanginginig ang buong katawan nito no'n at kitang-kita niya ang matinding takot sa mga mata nito kahit nakatayo lang sa harapan nito ang guro. Still, he punched the teacher, knowing that he did something that frightened her.

Nang damputin ng mga guwardiya ang lasing na guro at dalhin sa pulisya, no'n niya nalaman na kakasibak lang sa walanghiyang 'yon sa trabaho dahil madalas ay nahuhuli itong umiinom ng alak sa loob mismo ng unibersidad.

Hindi pa rin niya alam kung anong eksaktong nangyari kay Crayon dahil hindi na siya nito kinausap. Si Logan lang ang pinapakinggan nito. At iyon ang mas masakit para sa kanya. Bumalik ang dating Crayon na kay Logan lamang umiikot ang mundo.

Agad siyang napatayo ng bumukas ang pinto ng pribadong kuwarto ni Crayon sa ospital na iyon at iluwa niyon si Tita Catelia, ang ina ng dalaga.

"Tita Catelia, kumusta na ho si Crayon?" nag-aalalang tanong niya.

Bumuntong-hininga si Tita Catelia. "Hijo, mabuti na ang pakiramdam ng anak ko. Hinahanap ka niya. Puwede ka nang pumasok sa loob."

Nilakasan na niya ang loob niya para magtanong. "Tita, pasensiya na ho sa itatanong ko pero ano ho ba talaga ang nangyari kay Crayon? Kakaiba kasi ang ikinilos niya kanina."

Dumaan ang sakit sa mga mata ng ginang. "Riley, hayaan mong ang anak ko ang sumagot niyan. Sa tingin ko, handa na siyang magtapat sa'yo." Hinawakan siya nito sa balikat. "Anuman ang malaman mo, tandaan mong siya pa rin ang Crayon na minahal nating lahat."

With one last sad smile, she started to walk away. Lalo siyang kinabahan dahil sa mga sinabi nito. Kumatok muna siya at nang marinig niya ang boses ni Crayon, saka siya pumasok sa kuwarto. Nasaktan agad siya sa sumalubong sa kanya: magkayakap sa kama sina Crayon at Logan.

Tumikhim siya. Itinago niya muna sa kasuluksulukan ng puso niya ang pagseselos niya. "Crayon, mabuti na ba ang pakiramdam mo?"

Tumingin si Crayon kay Logan.

"Nasa labas lang ako. Call me if you need me," masuyong sabi ni Logan, saka hinalikan sa noo si Crayon.

Pakiramdam ni Riley ay naglahong parang bula ang lahat ng ginawa niya para mapalapit kay Crayon. Tila ba bumalik ang malaking distansya sa pagitan nila ng dalaga ngayong nakikita niya kung gaano talaga ito kalapit kay Logan.

Tinapik siya ni Logan sa balikat pagdaan nito sa kanya. Tumango lang siya. Paglabas nito ng kuwarto ay umupo siya sa gilid ng kama, sa tabi ni Crayon.

Crayon sighed and wrapped her arms around his waist. "Riley."

Awtomatikong niyakap niya ito at hinalikan sa tuktok ng ulo nito. "What's wrong, baby? Sinaktan ka ba ng gagong teacher na 'yon?"

Umiling ito. Napansin niyang mas humigpit ang pagkakayakap nito sa kanya. "Wala siyang ginawang masama sa'kin. May naalala lang ako kaya ako nagkagano'n kanina."

Napansin niya ang tensiyon ng dalaga na lalong nagpakaba sa kanya. "Anong naalala mo, Crayon?"

"Riley, mahal mo ba ko?"

Kunot-noong sinalubong niya ang tingin nito. Nagtaka siya sa matinding takot na nababasa niya sa mga mata nito ng mga sandaling iyon. "Oo naman, Crayon. Mahal kita."

"Matatanggap mo ba ang lahat-lahat sa'kin?"

Tumango siya. "Oo, matatanggap ko."

Malungkot na ngumiti ito. "Huwag mo munang sabihin 'yan. Riley, masama ang trato ko sa'yo noon dahil gusto kong lumayo ka sa'kin. Alam mo kung bakit?"