Chapter Three

234 9 0
                                    

{Shyle's POV}

She was silently sitting in the couch. Ang sekretarya ng school president na naroroon ay nagtatakang napapatingin sa kanya na hindi nito alintalang titigan siya.

As for her, she was still bursting with anger, sa dalawang dahilan. Una, dahil kay Stephanie, she hated the way she slapped her at pati na rin ang hindi nito paglubay sa kanya. Pangalawa, dahil sa desisyon ng ama niya na ipunta siya sa lugar na iyon.

She was living a life she wanted to but her father ended it. At iyon ang lalo niyang ikinagalit dito.

Thinking about her father made her angrier.

'He ruined everything, just like before.' aniya sa isip saka umiling upang iiwasan ang isang alaala.

Hindi niya gusting isipin ang nakaraan dahil alam niyang lalong ikakasira iyon ng araw niya. Kung maaari nga lang ay makalimutan na niya lahat lahat. Ilang minuto pa siyang nanatili duon saka siya itinawag sa private office ng principal.

Bale-walang pumasok siya duon, and a pair of brown eyes were staring at her when she entered. Seryosong nakatingin ito ngunit bale wala ito sa kanya at tinignan ang principal.

"Hi ninong." she greeted.

"I have the feeling that you didn't take your lecture seriously, iha. Mukha atang wala ka ng balak bumalik sa bahay niyo."

"Gusto kong bumalik ninong. But trouble didn't want to go away from me." aniyang umupo sa kaharap nitong upuan.

"At least you should know how to ignore it." aniya ni Prince na ikinalingon niya dito.

Bakas sa boses ang galit at pag-aalala na hindi niya alam kung para kanino ang huli.

"Kuya..." sambit niya na tila nahihirapan siyang bigkasin iyon.

She saw pain in his eyes na dagli ding nawala na sa tingin niya ay nammalikmata lamang siya.

"Hindi ba't dapat kang sumaya dahil wala ako duon? And take note, I think I won't be able to go home anymore dahil nagsisimula na namang bahiran ang pangalan ko ng hindi magandang reputasyon." matigas na sambit niya then she turn her head to the principal.

"What would be my punishment?" she ask him rudely.

"The guidance councilor will take care of that, iha. As for now, go to your room."

"Ok." iyon lamang at tuluyan na siyang lumabas duon. Without giving her brother a last glance.

Dumiretso siya sa kanilang classroom and when she enter, no one glance at her na tila ba takot na takot ang mga itong dapuan siya ng tingin. Stephanie wasn't there na ikinatuwa niya even her two best buddies.

Pagkaupo niya sa sariling upuan ay saka lamang niya napansin si Airy na nakangiting nakatingin sa kanya. She didn't smile back instead she just ignores her. Thinking the fact na ang kapatid nito ang talagang dahilan ng pagsasabit niya sa gulo ay mas lalong ayaw niya itong pansinin. If they didn't talk to her then she never gets in that fight and never sees her brother.

Napabuntong-hininga siya.

What is he doing here anyway? Gusto na naman ba nitong ipakita sa kanya that she wasn't belong in the family anymore? Is he going to insult her all over again? O pinapunta siya dito ng ama para bantayan siya?

Thinking of those questions makes her angrier.

She grips her hand as her anger burn in her eyes.

She wondered why her so-called family treats her like unknown person or like a wasted- useless human being. Samantalang she used to...

"She will never go back again. They ruined her." she said in tiny voice that almost didn't come out in her throat.

When Bad meets Worst (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon