« تام: اون و بابام از هم جدا شدن.
لورا: متاسفم.
تام: تاسف نداره. خودشون كه ناراحت نيستن. قرار بوده من اونا رو پيش هم نگه دارم، اينطورى بود كه من به دنيا اومدم. ولى بى فايده بودم. خيلى بده آدم اولين ماموريت زندگيش رو خراب كنه.»
/ از كتاب چاى و دلسوزى
نوشته ى رابرت اندرسون
برگردان محمود گودرزى /
