Arafta Açan Güneş ~{TAMAMLANDI }

Bölüm 14

Nisan, 2015, Mersin

Senem, elinde proje çantası taksinin gelmesini bekliyordu. Çalan telefonuyla birlikte elini çantasına atıp telefonunu çıkardı.
"Alo, Senem tatlım dün gece aramışsın, yoğun bi gündü uyuya kalmışım."

Senem, soluksuz konuşan arkadaşına gülümseyerek:
"Canım tamam sakin ol. Toplantı bugün onu söylicektim."

"Ahhh bugünmüydü. Ihtiyacın yok ama yinede iyi şanslar tatlım."

"Teşekkür ederim Buse. Taksi geldi sonra konuşuruz kendine dikkat et" deyip telefonu kapattı Senem ve gelen taksiye bindi. Bu toplantı Senem için çok önemliydi. Çok iyi bir mimarlık şirketinde staj yapıyordu ve stajının bitmesine bir hafta kala patronu ona önemli bir iş vermişti. Derman Holding İle kapışılacak bir ihale vardı ve senem projesine çok güveniyordu. Ama bilmiyordu ki bu proje onun dönüm noktası olacaktı. Sonunda gelmişti. Taksiden inip, içeri girdi.

2 saat sonra...

"Bizi çok terlettin; ama iyiydi tebrikler."

"Sizde çok iyi bir teklif sundunuz bende tebrik ederim Çağrı bey. İzninizle görüşmek üzere"

"Tekrar görüşeceğiz hem de en kısa zamanda..."

Senem Çağrı beyin sözlerini çok iddialı bulsada ses çıkarmadı bi baş selamı verip bekleyen taksiye doğru ilerledi...

Temmuz, 2017, Şanlıurfa

"Hala, siz neden gelmiyorsunuz beraber olurduk işte."

"Siz keyfinize bakın kızım. Geçmiş olsuna gelen giden olur."

"Hadi Senem yola çıkıyoruz."

"Geldim abi. Görüşürüz hala, üzme kendini tamam mı? Seni seviyorum."

"Bende seni kızım bol bol dinlen."

Senem aşağı inip Nazlı ile birlikte Cihan'ın arabasına bindi. Rıdvan ve Meran ise kendi arabalarına binip çoktan yola çıkmışlardı. Sabahki tartışmadan sonra siyabend öfkeyle çekip gitmiş fakat Rıdvan'ın ısrarlarına dayanamayıp akşam çiflikte olacağını söylemişti.

Araba yolda ilerlerken Senem uzun zamandan sonra ilk kez çiftliğe gideceği için kendini garip ve gergin  hissediyordu. Oranın Senem için ayrı bir yeri vardı. Konağı da seviyordu tabi ama bu çiftlik hem birçok anısına hem de en kötü gününe şahitlik etmişti.

"Abla bana neden otele geçmek istediğini gerçekten söyler misin?"

Arkada oturan Nazlı'nın sorusuyla daldığı düşüncelerden sıyrıldı Senem.
"Böylesi daha iyi olacak. Hem şantiyeye yakın bir yer bulurum hem de diğer projelerime rahat çalışırım. Merak etme sık sık görüşecez" deyip göz kırptı nazlıya.

"Özlemişsindir çiftliği değil mi?"

Cihana döndü bu kez "özlemişimdir heralde bilmiyorum." dedi senem. Yolun geri kalanı sessizlik içinde geçti.

Çiftlik evinin kapısında duran arabaları gören çalışanlar gelip kapıları açtı. Çalışanlar eşyaları taşırken emektarlar gelip selamlaşıyordu. Hepsi tek tek Senem ile de el sıkıştı; fakat kimse tanıyamamıştı. Mutfak kapısından elinde değneğiyle yürüyen en yaşlı emektar gelince Rıdvan başta olmak üzere hepsi el öperken sıra Senem'e gelince kadın bir adım gerileyip "misafir getirmişsin. Rıdvan kiye ev kurem? (bu kim oğlum?)"

" Zeynep ana, kendisi söylesin sana kimmiş." Senem gelip Zeynep ananın elini öptü.

"Hoşgelmişsen kızım bir isteğin olursa bize de hemi."