Arafta Açan Güneş ~{TAMAMLANDI }

Bölüm 57

'Hayırlısı'diye bir söz var. Bütün aminler... Bütün inşallahlar... Bütün dualar O'nun içinde.

Merhabalar yine ben geldim 💕

Bu bölüm benim canım Kankiştom'a gelsin 😘 AyferTakran

Bölüm Şarkıları: İrem Derici = Kalbimin Tek Sahibine

Mustafa Ceceli - İrem Derici = Kıymetlim

Keyifli okumalar diliyorum ☀️

Bir insan en çok neden korkabilirdi? Karanlıktan, yalnızlıktan, acı çekmekten, kaybolmaktan ya da ölümden mi? Bilmiyordu tek bildiği iliklerine kadar korktuğuydu. Elleri titriyor bakışları kanepede kıvranan kadının bacak arasından sızan kızılımsı sıvıya kitleniyordu. Etrafında oradan oraya koşturan kadınlar kapının girişinde tek emri için bekleyen korumalar, çalışanlar kıpırdayamıyordu öylece elinden kayıp gidişlerini izliyordu. Uzaktan çok uzaktan inleme karışımı kendi adını duydu gözleri bu kez terlemiş yüzüne kaydı.

"Siyabend ben iyiyim tamam mı sakin ol."

Bu haliyle bile kendisini düşünen kadına baktı. Öylece ona bakarken arkasından geçen ebe kadının hızla omzuna çarpıp geçmesi üzerine kendine gelir gibi oldu.

"Ağam doktorunu ara kurban olayım çok kanaması var bişey yap!"

"Siyabend oğlum kendine gelsene. Karın acı çekiyor hemen bişeyler yap ambulans çağır burada nasıl yapacak?"

Annesinin acı sesi bile onu yerinden kıpırdatamazken yüzünde hissettiği sızı ile gözlerini kapatıp açtı. Yıllara meydan okuyan Feyruz Hanım tam karşısında sürmeli gözleri ile ona bakıyordu. Evet tokat atmıştı kendine gelsin istemişti.

" Nene o iyi olacak değil mi?"

"Hemen doktoru ara bişey yap!"

Siyabend hemen cebindeki telefonu çıkarıp son aramalardan adını buldu ve aradı. İkinci çalışta açılan telefon ile hiç duraksamadan konuşmaya başladı.

"Ayfer Hanım doğum başladı. Kanaması oldu bişey söyle bana doktor!"

"Tamam sakin olun hemen ambulans yolluyorum konağa. Sakın kıpırdatmayın derin nefesler alsın ben de yakınım hastaneye hazır bekliyor olacağım doğumhane önünde."

Siyabend o an lanet etti kendine onu buraya getirmek hiç iyi bir fikir değildi. Şimdi yola çıksalar dahi en az bir saat sürerdi yol. Telefondaki kadın bir ses alamayınca sesini yükselterek devam etti.

" Siyabend bey duydunuz mu beni cevap verin! "

" Ahhhhh çok canım yanıyor!"

Bir an başını çevirip tekrar kıvranan kadına bakınca bu kez ebe kadının sesini duymuş oldu.

"Geliyor bebek geliyor başı yola girdi. Çok kanaması var!"

"Orada neler olduğunu söyler misiniz artık!"

"Ayfer Hanım biz çiftlikteyiz. Biranda oldu yürü yürüyüş yaparken bir anda sancılandı ben..."

Cümlesinin yarım kalmasına sebep ise telefonun diğer ucundan gelen bağırtı olmuştu. Hatta öyle ki yanında duran nenensş bile o sesi duymakta zorlanmamıştı.

"Ne ne ne? Siz kafayı mı yediniz! Son günlerinde olan bir kadını o cehennemin dibine ne diye götürdünüz?"

"Ayfer Hanım bakın ben düşünemedim. Sadece ben..."

"Tamam ben oraya geleceğim hemen bana bir konum yollayın. Kim var orada doğum başlamışsa bekleyemez."

"Ebe ebe var şuan yanında çok acı çekiyor."