Diary of a Nymphomaniac (Mercadi Series #1)

DOAN 23

Diary of a Nymphomaniac

Pranpriya's POV

"WHAT THE HELL IS THIS?! BAKIT GANYAN ANG ISTURA MO PRANPRIYA AGUSTINE!?" nagpupuyos sa galit na amok ng aking ama.

Tahimik lang ako habang nakaupo sa isang malaking sofa sa loob ng library room ng aming bahay. Everything changes for a reason, and this change means a lot of reasons to me. Nag-angat ako ng tingin ng makita ang aking ina na kinakalma ang aking ama habang ang kapatid ko naman ay umiiling iling lamang. Nakahawak si Mama kay Papa habang si Papa naman ay diretsong nakatingin sa akin, pinagmamasdan ang sitwasyon ko. Napalunok ako sa disappointment na binigay ko sa aking mga magulang. 

All these years of me being a rebel, and for not wanting to be back in the house because my parents doesn't support my decisions in life and keeps on manipulating me, I was about to travel my dreams and decisions in life, but here I am, back in my own den, I hope something has change in them. Family is the only thing I can rely on now, nothing more and nothing less, baka kung hindi nila ako tanggapin ay hindi ko na alam.

Tyreen is back, and we're still waiting for Domo to come over. Biglaan ang pagdating ko. Everything was planned by me and my sister, Domo. Ngumiwi ang pangalawa kong kapatid ng makitang hindi magiging maganda ang kalagayan ko. Hindi ko alam kung kaya ko pa bang gawin ang mga bagay na nakalagay sa aming plano? Paano kung hindi umayon ang lahat sa tamang pwesto nito? Masasayang ba lahat ng sakripisyo ng kapatid ko?

Napatayo si Tyreen ng pumasok si Domo, agad itong lumapit sa kanya at niyakap siya. Hindi na nag-alinlangan ang aking bunsong kapatid at lumapit sa akin. From the very beginning, she has power when it comes to my parents. She rules everything in this house.  Maybe being the youngest amoung of us gives her that kind of power, heavens favored her so much in life. Niyakap ko siya at ganun din naman siya, I'm so thankful having this kind of sister, even though hindi kami nagkasama ng mas matagal hindi katulad ng mga panahong ginugol ko kay Tyreen when we we're younger, matanda na ako ng napagtantong malaki ang gap namin ni Domo sa buhay. Maybe because I was the black sheep and she was the angel.

"Ayos ka lang ba ate? Where is your phone? Tumawag na ako sa kanila at napag-alaman kong nalaman na nila na nagcrash na ang sinasakyan mong chopper, everyone was worried as hell!" impit niyang sigaw ng umupo kami.

Nagpalipat lipat ang tingin ni Mommy sa aming dalawa. She's confused, why not? Naka Traje de Boda lang naman ang panganay niyang anak ng umuwi dito. Sinong hindi magugulat sa bagay na iyon at sa mga pinagsasabi pa ng aking kapatid ay mas lalo silang mac-confused.

"Oenone, anak. What is happening?" Nag-aalalang tanong ni Mommy.

"You have to explain to us! Pranpriya! Matagal kang nawala at uuwi ka na ganyan ang istura mo! Ano bang nagyayari?" Medyo kalmado na si Daddy ngayon.

"For me it seems like you are a runaway bride, Ate? Aren't you?" Nagtaas ng kilay si Tyreen at uminom sa kanyang kape.

Magsasalita na sana ako ng nagsalita na si Domo. Tumingin ako sa kanya bilang pagbibigay ng hudyat na ayos lang sa akin ang gusto niyang mangyari.

"I'm here to explain everything in behalf of Ate Pranpriya. She's pregnant and as expected Ate Tyreen is right, she's a runaway bride all because the father of his child is in wrath right now, Ate Pranpriya doesn't want to marry that man because she's not in love with him, that's why we come up with this plan knowing that the man knows that she's pregnant with his baby, na Ate is not sure about if he is the real father. Ngayon ang kasal nila, at ang plano ay umayon sa kagustuhan namin ni Ate. I help her escape from him, naghire kami ng chopper at pinasabog iyon bago makalapag ng Caticlan, maybe near Bacolod City—"