Varmısın İddasına???

1.

***

Nihayet toplamayı bitirdiğim eşyalarımı bir kenara alıp eski halinden eser kalmayan odama baktım. Bu haliyle otel odalarını andırıyordu. Bu yüzüm de buruk bir tebessüm oluşturdu.

Odamda en sevdiğim şey olan yatağım bile bi başka gelmişti gözüme...

Artık benden ufak bir iz bile taşımayan odama baktım son kez artık gitme vakti gelmişti yaşadığım şeyleri atlara bilmem için bu şarttı. İşte bu yüzden de üniversite tercihimi başka bir ile yapmıştım Yalova ya .... Şimdi ise gitme vakti idi biliyordum gidersem geri dönecek cesareti bulamayan bilirdim ama bunu göze almıştım.Doğup büyüdüğüm şehri, ailemi, arkadaşlarımı,  aşkımı ve anılarımı brakıp gidecektim bu şehirden.

Kafamda ki düşüncelerden kurtulmak istercesine kafamı iki yana salladım,bu hareket kapıdan usulca kafasını uzatmış beni izleyen Afra yı görmeme neden oldu. "Hazır mısın?" evet dercesine başımı salladım. Ağır adımlarla aşağı indiğimde beni bekleyen Annem, babam ve özgür e içten bi gülümseme yolladım . Özgür ortamdaki hüznü dağıtmak istercesine "oh be sonunda inebildin bi an sabaha kadar burada bekliycez sandım" o güzel gülümsemesini bana bahşedip her zamanki gibi burnumdan bir makas aldı bu bizim hareketimiz gibi bir şeydi ilk zamanlar hiç hoşuma gitmesede artık alışmıştım bu hareketine. Daha fazla dayanamayıp sarıldım Özgür e çok özleyecektim onu benim hiç kardeşim olmamıştı belki ama Özgür ile Afra bana manevi kardeş olmuştu.

Özgürle tanıştığımda 6 yaşındaydım anaokulunda tanışmıştık .Afra ile  ise Doğduğumdan beri diyebilirim annelerimiz sağolsun. "  hey beni unuttunuz" diyen Afra yada  açtım kolumu 3 'ümüz de birbirimize kenetlenmiş duruyordu koridorun ortasında. Hepimiz ağlamamak için zor tutuyordu kendimiz ama hiçbirimiz ağlamadık... Yan yanayken ağlamazdık biz ,çünkü3 ümüz bir aradayken hiçbir şeyin bizi üzemeyeceğine dair bir söz vermiştim birbirimize. Bu söz her ne kadar benim içi tutulması zor bir söz olsa da, verdiğim sözde durmak için çabalıyordum.

"Bana bak sümüklü oralara gidip de bizi unutursan ,hiç çekinmem seni kendi ellerimle boğarım ona göre " diyen Özgür e baktım " sen şakamısın ya ben senden kurtulmak için şehir değiştiriyorum siz bana unutma diyorsunuz oraya bir gideyim ilk işim sizi rehperden silmek" diyip güldüm "bizi rehperden silmek yetmez bebeğim şurdan silmedikten sonra " diyip kalbini gösteren Afra ya bakıp gülmeye başladım onlar da bana eşlik etmişti.

"Çocuklar size doyum olmaz ama artık yola çıkmamız lazım" diyerek bizi kendimize getiren annemle baktım ,gözlerim dolmuştu istemsizce ama olmazdı alamayacak tım. Orada bulunan herkese uzun uzun baktım , çok özleyecekdim hepsini.

Ömür ve Afra dan ayrılıp bir elini babamın beline sarmış anneme doğru yürüdüm onlara doğru geldiğini gören annemle babam kollarını açtılar vakit kaybetmeden girdim kollarının arasına işte buradaki huzur bambaşkaydı. Şu aralarkendimi en mutlu hissettiğim yer.

Kafama minik bir buse konduran babama baktım."Hadi benim biriciğim "diyip kolların benden çeken babam valizleri mi almak için yukarı çıktı " Ravdacım benimle mutfağa kadar gelirmisin" başımı sallamakla yetinip annenin peşinden mutfağa girdim ,gözleriyle kapıyı işaret edince örtmem gerektiğini anlayıp hemen kapıyı örttüm,annemi taklit ederek bir sandalye çekip oturdum."Ravdacım her nekadar dışarıda bir üniversite okumanı istemesem de bunun sana iyi geleceğinin farkındayım, o yüzden şimdilik sesimi çıkarmıyorum. Fakat dışarı gidiyorsun diye kendini salarsan bozuşuruz ona göre. Biz seni oraya toparlan kendine yeni bir düzen kur ve yaşadılşarını unut diye yolluyoruz."
Biliyorum dercesine başımı salladım her ne kadar bu saydıklarını yapabil eceğimden şüpheli olsamda deneyecektim.

Denemek burada kalıp delirmekden iyidir.

Bir müddet daha annenin konuşamlarını dinlemiştim. Bunların hepsi bildiğim şeylerdi...

Artık gitme vakti gelmişti babm ve Ömür eşyalarını arabaya yerleştiriyordu daha fazla vakit kaybetmeden hepsine teker teker sarılıp arabada babamın yanındaki yerimi aldım, araba çalıştığında görüş alanın da iyice buğulanmıştı .

ilerledikçe tek gördüşüm şey geride braktığım ailemin bulanık görüntüleri oldu...