Unpredictable Connection

CHAPTER 10

Chapter 10:

Nasa kotse na ako ngayon ni Sebastian, dito din pala ang ending ko edi sana nag enjoy at nagpakalasing ako sa party na yun! Hmmp!

_Flashback_

Nang makabalik na kami ni Sebastian sa loob kung saan ang party ay pinilit ko nang tanggalin ang pagkakahawak niya sa kamay ko.

"Why?"

"Anong why? Mamaya may makakita sa atin eh!"-sagot ko

"So? Who cares?"

"Ano ba Seb! I dont want they're attention, okay? Besides hindi naman clear sa atin kung anong meron between us.."

"Mutual understanding?"-ngising sagot niya.

"Oh shut up will you?!"-awat ko, baka hindi ko na ma take pagnagusap pa kami nang matagal!

Sinamahan niya ako hanggang makita ko sila Sheena at Venice. When I saw them finally, nagpaalam si Sebastian na may pupuntahan lang siya saglit.

"Shenggg..."- i approached,  she's busy talking to their schoolmates.

"Oh! Kylenggg, im sorry do you want to go home already?"

"Sheena, who is she?"-tanong nung isang babae na kaibigan din ata nila.

"Well she's my bestfriend, Kylie. Kylie kindly meet my friends at the univ."

"Hi! Kylie, you look gorgeous. Nice to meet you! by the way, im Erin."-pakilala nung Erin sa akin, Well mukha naman silang mababait.

"Kylie, nice meeting you too!"- i said and give her my sweetest smile.

Pagkatapos mag pakilala nung iba pa nilang kasama sa akin ay binaling ko na ulit ang tingin ko sa aking mga kaibigan.

"Hindi pa ba kayo uuwi?"

"Not yet, dont worry kylenggg hindi naman kami na maglalasing masyado. We can drive."- ani Venice

"Anong gagamitin niyong car?"- i asked, isa lang kaya ang kotseng dala namin, saan sila?

Nagkatinginan silang dalawa na parang naguusap sa isip at nagkasundo, weird.

"Hi ladies!"- he greet with a baritone.. shet! Naaalala ko nanaman yung nangyari kanina.

"Hi Seb! Good timing, Kylie already wants to go. Can you drive her home?"-sabi ni Venice with her pleased expression.

"What are--"

"Sure, let's go Kylie."-he agreed, tututol pa sana ako pero hinila na niya ako agad palabas ng venue.

Haist. Hindi ko na alam kung bakit boto sila kay Sebastian, feeling ko binugaw ako ng kaibigan ko!

_End of Flashback_

"Thanks for the ride."

"There's no free on earth.."-simpleng sagot niya na kabababa lang nang kotse.

"What do you mean?"-takhang tanong ko, parang nagpahatid lang eh.

"Well, you owe me lunch tomorrow."-sagot niya, pacool na sumandal sa gilid ng sasakyan at katapat ko.

Myghad! Ang gwapo talaga, saan kaya pinaglihi toh nang magulang niya? From his thick eye lashes, kissable lips, fair skin, pointed nose, messy hair na akala mo laging sinabunutan ng babae at kilay na makapal.. na humahashtag eyebrow is life..
Madami na akong nakilalang lalaki na hindi magpapatalo sa pagiging gwapo pero, iba si Sebastian sa paningin ko..