EMPATİ

4-Empati

  ( Şarkı bölüm ile uyumlu isterseniz dinleyebilirsiniz. Karakter resmi koymuyorum, siz kendiniz hayal edin.)

Günlerden bu gün Cumartesi. Annemin ismi Melisa. Babamın ismi ise, babamın ismini bilmiyorum. Babam ben iki, üç yaşında iken bir otobüse binip geri geleceğini söyleyip gitmiş. Annem öyle dedi. Annemden duyduğumla ismi Selim' miş. Bu günlüğü büyüğüdüğümde okumak için sürekli yanımda taşımam gerek. Görüşürüz.

9 Kasım 2004

    Günlüğümü tamamen unutmuşum. Kitaplığımı karıştırırken buldum. Annem ve babam ayrılmaları gerektiğini söyledi. Babam geri döndü ama onu bir daha göremeyeceğim sanırım . Annem babam ile beni ayıracağını söylüyor. Korkuyorum.

18 Ocak 2005

   Bu gün 9 yaşıma bastım. Annem ve babam ayrıldılar. Babam ile görüşüyorum. Ama babam... sanırım beni istemiyor. Anne bana ona yük olduğumuzu söyledi.

29 Haziran. 2007

  Annem Günlüğümü büyüdüğümde okuyup üzülmememi istediği için günlüğü benden sakladı. 2 yıldır bunları arıyordum. Herşeyi yazacağım.

****

Kapımın çalınması ile günlüğü kapattım. Yavaşça kapıya ilerlemeye başladım.

Bu anılarımı hatırlamıyordum. Hiç birini...

Ellerim ile gözlerimi kapattım. Herşey gizli bir oyunmuş gibi hissettiriyordu. Kapıyı yavaşça açtım, hala gözlerimi ovmaya devam ediyordum.

" Anlaşılan her zaman misafirlerine böyle ilgisiz davranırsanız Pera Hanım."

Ellerimi gözlerimden çekip, kapı pervazına yasladım. Karşımda orta yaşlarda bir adam duruyordu. Saçlarına hafiften ak düşmeye başlamış, gözünde yavaşça sönen gençlik parıltılı bir beyefendiydi.

" Hatamı bağışlayın. Ancak bilmenizi isterim ki; tanımadığım kişilere direk ' Buyrun içeri.' Diyecek seviyede bir bayan değilim . Kimsiniz?"

Hafifçe çıkan sakalları gözlerime çok batıyordu, cildi bozuktu. Ve bu onu itici yapıyordu.

" Ben Deniz Perver, yayınevinden geliyorum. Ancak bir kibarlık bulamadığım için dönmeye karar vereceğim. "

Birkaç saniye düşüncelerim ile bunun doğruluğunu tarttım. Al şu adamı içeri.

" Buyrun içeri girin Deniz Bey."