My daughter

6ο Κεφάλαιο

Τις τελευταίες μέρες μένω με τον Άλεξ γιατί η κοιλιά μου πλέον είναι αντιληπτή.
Σήμερα σκέφτομαι να πάω να μιλήσω στην μαμά μου. Δεν ξέρω πως θα της το πω. Αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι η αντίδραση της.
Αφού πήρα τα κλειδιά μου έφυγα από το σπίτι και ξεκίνησα για το πατρικό μου .
Ο Άλεξ θα έβγαινε με τους φίλους του σήμερα. Με ρώτησε αν θέλω να το ακυρώσει αλλά του είπα να βγεί έξω και να περάσει καλά. Τόσες μέρες.., τι μέρες;, βδομάδες μένει μέσα στο σπίτι εξαιτίας μου.

Με αυτά και αυτά έφτασα στο σπίτι μου.
Έβγαλα τα κλειδιά μου και άνοιξα την πόρτα.
"ΜΑΜΆ??"
Φώναξα.

"Αγάπη μου γύρισες;" Ρώτησε η μαμά μου ενώ έβγαινε από την κουζίνα με ένα χαμόγελο. Μόλις είδε την κοιλιά μου το χαμόγελο της έσβησε και με κοίταξε σοκαρισμένη.

"Πες μου ότι αυτό είναι ένα είδος πλάκας;"
Μου είπε δείχνοντας με το δάχτυλο της, την κοιλιά μου.
Απλώς κατέβασα το κεφάλι μου και της εγνεψα αρνητικά.

"Ωωχ θεέ μου"
Είπε ενώ κάθησε στην καρέκλα δίπλα της.
"Ποιός είναι;"
Με ρώτησε.

"Τι εννοείς ποιος είναι;"
Την ρώτησα αν και ήξερα τι ήθελε να τις πω. Άμα της έλεγα ότι το παιδί είναι του Άλεξ θα με σκότωνε. Δεν τον συμπαθεί καθόλου.

"Ποιος είναι ο πατέρας Αντωνία;"
Μου είπε ενώ σηκωθηκε από την καρέκλα τις και με πλησίασε.
"ΠΕΣ ΜΟΥ"μου φώναξε.

"Ο-ο Α-Αλεξ"
Της είπα ενω ακόμα κοιτούσα το πάτωμα.
Εκείνη την στιγμή η παλάμη της βρέθηκε με δύναμη στο μάγουλο μου. Δεν το πιστεύω . Η μητέρα μου ποτέ δεν με έχει ξανά βαρέσει.

"Με αυτόν τον μαλάκα πηγές και έμπλεξες. ΠΑΣ ΚΑΛΑ??"
Μου φώναξε ξανά.

"Αυτός είναι ένα σκέτο κωλόπαιδο Αντωνία. Την μια μέρα είναι με την μια και την άλλη μέρα με την άλλη"
Μου είπε με πιο ήρεμο τόνο.

Η αλήθεια είναι ότι ο Άλεξ δεν είχε την πιο καλή φήμη στην πόλη αλλά με αγαπάει και το ξέρω.

"Δεν είναι αυτός που νομίζεις μαμά. Ο Άλεξ με αγαπάει"
Της είπα.

"Μαλακίες Αντωνία σε κοροϊδεύει κανονικά"
Μου είπε.

"ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΕΙΣ"
Της φώναξα.

" Δεν θα ασχοληθώ άλλο με την πάρτη του Αντωνία. Αύριο θα πάρω τον γιατρό για την έκτρωση"
Είπε

"Αποκλείεται. Εγώ αυτό το παιδί θα το κρατήσω"
Της είπα.

"Έξω από το σπίτι"
Είπε ενώ έδειξε την πόρτα.
"Πάρε τα πράγματα σου και φύγε"

Απλώς μπήκε μέσα στο δωμάτιο της κοπανοντας την πόρτα. Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου.

Ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μάζεψα τα πράγματά μου σε μια μεγάλη τσάντα και έφυγα. Πήρα τηλεφωνώ τον Άλεξ να έρθει να με πάρει αλλά δεν το σήκωσε.

Αφού περπατήσαμε μέχρι την πολυκατοικία έβγαλα τα κλειδιά μου και μπήκα μέσα.

Άκουσα αναστεναγμούς από το δωμάτιο.
Κάτω στο πάτωμα υπήρχαν πεταμένα ρούχα . Του Άλεξ και γυναικεία ρούχα.

Δεν μπορεί έτσι;

Άνοιξα την πόρτα του δωματίου του και αυτό που είδα με φρίκαρε.

"ΑΛΕΞ??"