tavanından yıldızlar akan bi' işkence odası.
kim kapattı ulan bizi buraya?bi' ışık vuruyor turuncudan sarıya,
yıldızları katlediyor.
nasıl bi' iç savaş bu ulan?onlar hissedemiyor ulan baksana.
onlar farketmiyor.
onlar, oksijen bağımlısı.
onlar görmüyor,
onlar bakıyor.
neredeyiz ulan?
balık... sudan ölüyor.
ulan nefes alsam, ciğerim yanıyor.
ciğerim... beş para etmez.
onlar, arayıp bulamadıklarının tedirginliğini yaşıyor.
onlar, ne aradıklarını bilmiyor.
onlar...
onlar da kim olduklarını bilmiyor.
bu işin aslı ne ulan?
aslını astarını sikeyim.
bu nasıl bi' kaos ulan.
bi' su verin ulan bari,
insan dediğin susuzluğunu içiyor.açın ulan kapıyı, mağaramıza dönelim.
burada hayal kursam... içim geçiyor.boş duvara karşı sigara içer gibi ulan,
en sıradan halimle.
kusursuz bi' sessizlik;
vazgeçtim...
kaybettim...şimdi tüm sorulardan kaçar gibi boş bi' sokakta,
savruk gibi.
bilmem anlıyor musun gibi.
geleceğimi arar gibi...
geçmişimi sikeyim!zihnim... eziyet verici.
hiç bitmeyen bi' hesaplaşma,
tekrara düşüyor.
firar etmek mümkün mü ulan kendinden?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
zihnimdeki delik
Poetryboş duvara karşı sigara içer gibi ulan, en sıradan halimle. kusursuz bi' sessizlik; vazgeçtim... kaybettim...