KARANLIK "KABUL"

3:KABUL

Defne'den...

Gözlerimi açtığımda bi yatakta uyuyordum. Iyice araladığımda burasının benim odam olmadığını idrak etmem uzun sürmedi. Panikle ayağı kalktım,bu anı kalkışım bana baş dönmesi ve destek olan bir el olarak geri döndü.

Geçtiğine karar verdiğim baş dönmemin ardından gözlerimi açtım. Karşımda kan çanağı gözlü bir Kader ve az ilerde yattığı yatakta ağlayan Heja.

Biran neler olduğunu hatırladım ve soran gözlerle kadere döndüm" Neler oldu"dedim. Kader "Hatırlamıyor musun?"dedi. Hayır anlamında başımı salladım. Hayvan herif nasıl vurduysa kafama artık. "Sen adamı kolundan vurdun,arkadaki adamda seni bayılttı. Sen baygınken o adam birilerini aradı ve olanları anlattı,telefonu kapattıktan sora seni gösterdi ve 'Onu da götürüyoruz'dedi ve buradayız"dedi.

Hay ben böyle işin. Nasıl olur ya. Annemler onlar ne yaptılar acaba. Ben nasıl açıklayacağım bu durumu. Ne diye benide getirdi salak herif.

Elimi enseme götürdüm. Ayarsız adam vurduğu yer hala ağrıyordu. Ensemi ovuşturdum ve şalımın kaydığını anladım. Tabi ya ben söylemedim degil mi. Kapalı bi kızım ben.

Heran kimse gelir korkusuyla şalımı düzelttim ve kalktığım yatağa tekrar oturdum.

Düşünceler beni esir almış olacakki kapı sesini duymamıştım.
Beni dürten kaderdi.

Yazardan...

Evdal,Barzanla birlikte kaçakları getiren adamı Agit'i dinliyordu. Duyduklarıyla gülse mi sinirlense mi bilemedi.

Nasıl olur küçük kız koskaca iri kıyım adamı vururdu.

"Lan salak ne diye kızı getirdin taa oradan buraya" dedi gülmesini zor sakladığı sesiyle.
"Abi gülme ya ne bileyim canımın acısından hem biraz korkar belki dedim"dedi agit. Barzansa saklama gereği duymadan gülüyordu keyif onundu nede olsa.

"Yürü gidip bakalım bi şu seni delen kıza"dedi evdal alayla. Barzan "Sen git abi ben bi elimi yüzümü yıkayayım"dedi ve gitti.

Evdal ve Agit alt katta olan odaya girdiklerinde Evdal'in gözüne ilk Heja çarptı. Ona çok sinirliydi hiç yüzüne bakmadı. Ortada ayakta, yaşının küçük olduğu belli olan kız vardı. Belli ki Serdar itinin yeğeni bu kızdı. Yazık olacak dedi içinden. Barzanı tanıyorsa eğer bu kızın burnundan getirirdi hayatı.

Bu sefer gözüne kenardaki yatakta oturan kapalı bi kız çarptı. Agit 'i vuran küçük kız olamayacağı için bu kızdı büyük ihtimal. Ilk başta şaşırdı, çelimsiz hali nasıl yaptı dedirtiyordu insana. Ama gözlerini görünce olanak verdi evdal. Kızın gözleri resmen ben asiyim diye bağırıyordu.

Defne de bu arada boş durmadı ve karşısındaki iyi giyimli adamı süzdü. Arkada da agit denen adam. Biran aklından acaba kolu nasıl diye geçirdi ama daha sonra oh olsun dedi. Böyle çocuk ruhlu bi kızdı Defne. Birazda sabırsızdıda. Daha fazla dayanamadı ve Agit'e bakarak "Nereye ne diye getirdin beni iri adam" dedi bağırarak.

Bu sözlerle Evdal gülmeye başladı tabi Agitde sinirlenmeye. O sinirle defnenin üzerine yürüdü ama araya allahtan Evdal girdi ve Agit'i kenarı çekti.

Tam o esnada kapı açıldı ve gözler oraya çevrildi. Gelen Barzandı.

Defne içeri giren adamla kalakaldı. Bise oldu ama ne.
Barzanda ondan farksızdı Defnenin mavi gözlerine takılı kaldi ve içinden rüyadaki gözlere ne kadar benziyor dedi kendi kendine.

Ilk toparlanan Defne oldu. Daha sonra Barzan.

Abilerini gören Heja öne çıktı.

Öne çıkan Hejayı ilk farkeden Barzan oldu. Görür görmez söyle bi durdu. Daha sonra kimsenin,kendinin bile beklemediği o hamleyi yaptı.