KARANLIK "KABUL"

5:SABIR

Selam!! Bu bölüm neden bu kadar geç geldi inanın bilmiyorum ama üzgün olduğumu biliyorum.

Lütfen o kıymetli oylarınızı ve yorumlarınızı benden esirgemeyin. 

Keyifli bir gün geçirin😉😉😉

Multi:Atışan 💜genç çiftimiz💜

Yazardan...

En çokta insanı,içinde biriktirdikleri eritir. Barzanda öyleydi, istemediği bir hayatı yaşayarak,içinden geçenleri söyleyememek onu da günden güne eritiyordu. Üstüne bu evlilik işi çıkmıştı,yetmemiş bide bu kız çıkmıştı. Hangi biriyle ilgileneceğini şaşırmıştı. Ama bu kez içine atmaktan vazgeçip tüm nefretini kızın yüzüne kusacaktı. Sonrada ne olacaksa olacaktı.

"Bıktın öylemi küçük hanım. Ne yaşadında ne çabuk bıktın. Sen daha ne gördün de bıktın. Ben 26 senedir bu hayatı yaşıyorum. Birilerinin baskısı altında. Yap denileni yapıyor yapma denileni yapmıyorum. Ucunda kendi hayatım bile olsa emir verildi mi akan sular bile durur. Sen buradan gitmeye nasıl can attığımı biliyormusun? Yada sırf buradan kurtulmak için yaptığım planları? Tam herşey yoluna girdi buradan,küçük bir kız çocuğuyla evli bile olsam kurtuluyorum diye sevinirken,başımdaki dertler yetmezmiş gibi deli cesaretine sahip bir dert daha çıktı. Ki bu dert beni gelecegimden etti. Ben bencil degilim küçük hanım hayat şartları "dedi. Birazcık bile olsa rahatlamıştı.

Defne öylece kalmıştı ne diyeceğini şaşırmıştı. Bu adamın ne çok derdi vardı öyle. Kendini birşey söylemek zorunda hissetti,tam ağzını açmıştı ki aynı anda konağın kapısıda büyük bir gürültüyle açıldı.

Içeriye giren adama baktı Barzan, kötü bişey olmuştu belli yoksa böyle destursuz giremezdi kimse konağa.

"Hayırdır Beşir. Böyle destursuz girdiğine göre vereceğin haber önemlidir herhal."

"Kusura bakmayasan ağam. Aşiret ağalarından Cemşit Ağa sabah kalp krizi geçirmiş hastahaneye götürmüşler lakin kurtulamamış. Şimdi haber geldi. Civan Ağamın da ahbabı olduğundan hemen haber edeyim dedim."

"Ey yaptın Beşir. Tamam sen git ben dedeme derim"

Barzanda üzülmüştü severdi Cemşit Ağayı. Allah rahmet eylesin dedi ve dedesinin yanına odaya çıktı. Defnede peşinden gitti.

Ondan sonra herşey çok hızlı gelişmişti. Erkeklerin cenaze evine gitmeleri. Oraya gönderilen yemekler derken akşam olmuştu.

Ölen ağa hem önemli biri hemde yakın olunca haliyle düğünde iptal olmuştu. Civan dede çıkarken iptal demişti,henüz eve gelmediklerinden nasıl olacağı ne yapılacağı konuşulmamıştı.

Bu arada Defne hem evdekilere yardım etmiş hemde onlarla kaynaşmıştı. Beritan hanım hariç hepsiyle anlaşmıştı. Zaten Defne iyi huylu kızdı herkesle hemen anlaşırdı. Ama bu özelliği birtek Barzan üzerinde etkili değildi. Adamla bir türlü yıldızları barışmamıştı, artık nasıl bir ömür geçireceklerse.

Defne avluda oturmuş düşünürken bu kez konağın kapısı ağır ağır açıldı. Başını kaldıran Defne,Barzanla göz göze geldi. Evin erkekleri gelmişti.

Içeri giren erkeklerden Civan dede Defneye elini uzattı ve "Gel gızım böyök salona çıkalım konuşacaklarımız var "dedi. Defne hemen koluna girip destek oldu ve odaya çıkmaya başladılar. Tabi digerleride arkadan geliyorlardı.

Koltuğuna oturan Civan dede derin bir nefes verdi. Yorulmuştu bu gün hem ruhen hem bedenen. Karşısında oturan ailesine baktı ve konuşmaya başladı.