TEŞHİS
"Kaldırımlar kadar sessiz ve üstüne basılıp gidilmesi kadar gereksizdim. Bir tek kalbim acırdı bana ve bir tek o dinlerdi anlattıklarımı, işin kötü tarafıda hiç konuşmazdı benimle ne kadar yalvarsamda küsmüştü diğerleri gibi bana..."Hastanenin kapısı aralandığın da defterimi kapatıp kapıya doğru baktım. İçeriye tanıdık bir yüz girdi. Yetimhane müdürümüz Talha abi (ona abi dememizi isterdi). Bana gülümsemeye çalışan acı gözlerle bakıyordu. Hastalığıma teşhis konulmuştu emindim. Ve bu kötü bir teşhisti. Bundan da emindim. Talha abi yanıma gelip gülümsemesine özen göstererek "ilk önce şu dökülen saçlarını toptan kessek ne olur? hem sende onlardan şikayet etmezsin artık, ne dersin Edis" Talha abiye çok garip bakışlarımdan birini fırlatırken "ne oldu" edasıyla kaşlarımı çattım. Hoş oda istemiyordu ya söylemeyi. Gözlerinin uçsuz bucaksız bakmalarına dayanamadan bana bakması için seslendim. "Benden çekiniyormusun? merak etme korkmam veya ağlamam." Bir an bana baktı ve ağzını açıp kapadı. Heyecanlandırmıştı beni. Ne tür bi hastalığım vardı ki söylemek acı veriyordu ona. "Ailem yok. Hayatım yok. Benim için endişelenecek kimse yok. Bırak da rahat rahat çekeyim hastalığımı. Bana tek sarılan hastalığım. Bilmezsem ayıp olur sonra" Bana yeniden ama daha derin gözlerle baktı. Neden böyleydi? Ağlayacakmıydı yoksa? O benim tek dayanağım ve ailem saydığım tek kişiydi. O ağlarsa eminim ki bende ağlardım. Duygu dolu sesli adam sonunda konuşmaya başlamıştı."Bak Edis seni çok seviyorum ve bi abi olarakta senin acı çekmeni istemiyorum o yüzden bu hastalığını beraber yeneceğiz merak etme." Boğazını temizleyip derin derin nefes aldıktan sonra konuşmasına devam etti."Hastalığının çokça tedavisi yok ama baz..."İyice sinirlenmeye başlamıştım. Böyle lafı uzatarak konuşması kalbimin acımasına daha çok izin veriyordu. Sözünü keserek"Ben üzülmem ama sen beni üzmeye çalışıyorsan daha da yavaş anlata bilirsin."Evet o da anlamıştı ne kadar yavaş ve karşı tarafın sinirlenmesine olanak taşıyormuş gibi konuştuğunu."Sen...İşte...Sen KANSERMİŞSİN Edis."
