Ona affallmış gibi değilde mantıklı konuşuyormuş gibi baktım. Duygulanmıştı yeniden. Bu adam ne kadar da duyguluydu böyle. Hümeyra buna nasıl dayanıyordu? ( sevgilisi ) Gerçekten acımıştı bana. Yanıma geldi ve saçlarımı okşamaya başladı. Bu sefer bende ağlamaklı bakmıştım ona. Hasta olduğumdan değildi bu bakış. Bana sahip çıkan bir abi olduğu içindi. Daha fazla kendini tutamayarak dışarı doğru koştu. Onun acı çekmesini istememiştim sadece hastaydım ve ölmek o kadar da zor değildi bence.
Birden aklıma Talha abinin "ilk önce şu dökülen saçlarını toptan kessek ne olur? hem sende onlardan şikayet etmezsin artık, ne dersin Edis" dediği anlar geldi. İrkilmiştim hatta titremiştim. Bana çok güzel olduğum söylenmişti ama saçlarım yokken bu güzelliğim olmazdı. Ve bende buna dayanamazdım. Düşünsenize elininizi kafanızda gezdiriyorsun ve orda hiç saç yok. Eskiden dokunduğun her tel aslında hiçbir tel olmuş.
Bunu düşünmek beni acıtmıştı. Ruhsal acılarım fazlaydı benim. Ve en çokda onlar öldürürdü beni. Ama içimdeki ses ruhsal acılarımı arttırmam gerktiğini fısıldamıştı. Yani saçlarımı kesmemi istemişti benden. İçimdeki sesle kavgalıydım bu aralar barışmam için tek şansımdı herhalde. Saçlarıma kıvırcık siyah renklerine derin derin baktım. Galiba duygulanmam burada işe yaramayacaktı çünkü onları kesmek zorundaydım. Ayağa kalktım ve elime erkeklerin saç kesme makinesini aldım. Duygularımı kendimden uzaklaştırarak ilk darbeyi gecenin karanlığında saçlarım da gezdirdim. Yine içim acımıştı. İkinci darbeyide bastırdım saç diplerime. Elime minik minik damlalar geldi. Olamaz ben ağlamamalıyım. Yüksek sesle bağırdım."Kes sesini gözyaşı! Seni daha fazla görmek istemiyorum."Bunu dememle beraber yanaklarım güzelce yıkanmaya başlamıştı ve ses çıkartıp hıçkırıklarıma engel olmaya çalışıyordum. Yerimden hızlıca kalktım banyoya gittim. Elime bir kova aldım ve tekrar eski yerime sandalyeme oturdum. Bir elimde makine bir elimde de kova vardı. Hafif kısık hafif yüksek sesle ağlamaya başladım."Bende sizi yararlı hale getiririm hım ne dersiniz?" Gülüyordum ama ağlayarak.
