30/12/2017
Ağırdı kelimeleri. Kalbime bir yük vurup gitmişti ardı kesilmez nefeslere. Bir kaybedişi üflemişti, yalnızlığı hissettirmişti dopdolu, biraz da bayat.
Sisliydi kelimeleri, sağa sola savurdular beni, oramı buramı parçaladım. Gülüşü terk etmemişti henüz, zihnimin derinliklerinde saklıydı diğerleri gibi. Birde elleri, ah elleri! Ne çok dokunuşu gizliyordu, ince ince, kesik kesik.
Bir bardak süt içtim akşama doğru, kokusu sinmiş üzerine. Ama ben süt sevmem ki, kokusunu severim. Yarım yamalak cümlelere gizlenmeyi severim. Yalanlara inanmayı seçerim, kandırıkçının tekiyim doğrusu. Olsun, o yalan değil ya, sevgisi yalan olsa da, gülüşü ve gidişi yalan değil.
