Hislerimi kaybetmek istiyorum. Hayatımda nefesimi kesen derin, küçük anlar, yok olsun istiyorum. Bu ince ip kopsun, sonsuza dek yuvarlanayım uçurumdan. Gülümseyişlerim solsun ilknaharda. Gitmeyeyim uzaklara, kaybolayım yakınlarında. Parlak ışıklar altında sönüp gideyim.
Lütfen sevgilim, bulma beni, kadehine saklandım inceden, dik kafana zehri, yokluğumla sarhoş edeyim seni. O güzel zihninde neler oluyor? Gecelerin kimlerle karışıyor sabaha?
Saçlarını dola boğazıma, gölgende can vereyim. Yorgun gözlerle bakıyorum çehrene, bir şeyler olmuş hissi doluyor nefesime. Soldugum nefes benim değilmişte, emaneten konaklıyor gibi bedenimde.
Hasta gönüllü bir ızdırapsın yüreğimde. Gideceğim sevgilim, nereye gittimi kimse bilmeyecek, elbette nerden geldiğimi de. Yığın halinde taşlar var içimde, lütfen sarsma beni, canım yanıyor. Avucunda ov taşlarımı, ceketinin cebinde sakla. Dinlenmek için sarılmış olmalıydık Sevgilim, durmadan erimek için değil.
Senin taşlarına dokundum usulca, öptüm onları, gözyaşlarımı tutamadım, taşların ıslandı yavaş yavaş. Benim de bi kalbim vardı, sen hiç görmedin.
Unutulmaya yüz tuttum, sessizce yok oluyorum, hoşçakal sevgilim. Duygularımı kaybettiğimde, yeniden sana aşık olacağım...
