ဒီအေႀကာင္းေတြ ေျပာလည္းေျပာျပခ်င္တယ္
ေျပာဖို႕လည္း တြန္႔ဆုတ္ေနတယ္။ ကိုယ့္ေရာဂါ
ကိုယ္ျပန္တူးေဖာ္သလိုလည္း ျဖစ္ေနေပမယ့္
ခ်စ္ျခင္းတရား နဲ႔ ေနာင္တရဲ႕ ဆက္စပ္မႈႀကီးပံုကို
ျပခ်င္လို႕ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီးေရးလိုက္
တာပါ။ ေသခ်ာဝန္ခံကတိျပဳပါသည္။ ဤဇာတ္
လမ္းတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ္္အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွပဂၢိဳလ္
ေတြသည္ ဤေလာကတြင္ တကယ္ရွိခဲ့သူမ်ား
ျဖစ္ႀကသည္။
ဒါေႀကာင့္ အျပစ္တင္ျခင္းေတြေတာ့ မျပဳပါနဲ႔ေနာ္
ဒါဆို ကိုယ္ နင့္ေနေအာင္ ဝမ္းနည္းမိလိမ့္မယ္။
ကဲ ကိုယ္ေျပာျပမယ္ေနာ္။
ကိုယ့္ ေဖေဖ့ရဲ႕ အဘြားရွိတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ဆို
ဘြား ေတာ္တာေပါ့။ ကိုယ္မျမင္ဖူးခဲ့ပါဘူး။ ဘြား
က ေအာက္ျပည္သူ။ ဘြားက သူတို႕ေခတ္ (အဂၤလိပ္ေခတ္) က ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳ
ေက်ာင္းမွာ ၇ တန္းထိ ေနခဲ့ရတဲ့ မိန္းကေလးေပါ့။
ဘြား က ေအာက္ျပည္သူ။ မိသားစုထဲ အေထြးဆံုးျဖစ္ေတာ့ ဘိုး တို႕ ဘြားႀကီးတို႕က
သည္းသည္းလႈပ္ခဲ့ႀကရတယ္လို႕ ကိုယ့္ အဘြား
က ေျပာျပခဲ့တယ္။ အစ္ကိုေတြ ေမာင္ေတြႀကား
တစ္ဦးတည္း မိန္းကေလးအျဖစ္ ပါလာေတာ့
တစ္အိမ္လံုးက ဝိုင္းခ်စ္ႀကေပမယ့္ ဘြား ကေလ
ဂ်စ္တူးေလးတဲ့။ အဲ့ေခတ္က အဂၤလိပ္ေက်ာင္း
တက္တဲ့ မိန္းကေလးေတြက စကပ္ေလးေတြ
ဝတ္ႀကရတယ္။ ဘြားက စကပ္ထက္ သူ႕အစ္ကို
ေတြ ေမာင္ေတြရဲ႕ စတိုင္ပင္ ေဘာင္းဘီေတြပဲ
ယူယူဝတ္တတ္တာတဲ့။ အဲ့ေခတ္က မိန္းကေလး
ဣေျႏၵေရႊေပးဝယ္ေနႀကတဲ့ ေခတ္ဆိုေတာ့ ဘိုးႀကီး နဲ႔ ဘြားႀကီးက ထိန္းေက်ာင္းေပမယ့္ ဘြားက မရဘူး။ အဲ့ေခတ္အခါက ေယာက်ာ္းလ်ာ
ေတြ ဘာေတြဆိုတာလည္း ဒီဖက္ေခတ္လို မသိ
တတ္ႀကေသးေတာ့ ဘြား ကို ကေလးစိတ္ပါေလ
ဆိုျပီး လႊတ္ထားခဲ့ပံုရတယ္။ ဘြားက ေျပးလႊား
ခုန္ေပါက္ေနတာပဲ။ နည္းနည္းေလးမွ မိန္းမ
ဆန္ဆန္မေနဘူးတဲ့။ ဒါနဲ႔ ဘြား ၇ တန္းေအာင္
ေတာ့ ၁၇ ႏွစ္ေက်ာ္ေနျပီတ့ဲ။ အဲ့ေခတ္က အဲ့
ေလာက္ဆို မိန္းကေလး စာေတာ္ေတာ္ႀကီးတတ္
ေနျပီလို႕ ယူဆေနတဲ့ ေခတ္ဆိုေတာ့ ဘြား ကို
ေက်ာင္းထုတ္လိုက္ႀကတယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္ စာေရးမ ဝင္လုပ္လို႕ ရေပမယ့္ အိမ္မွာပဲ မိသားစု
လုပ္ငန္း ဝင္ကူျပီး ေနေနတယ္။ ဘာလို႕လဲဆို
အစိုးရဝန္ထမ္းလုပ္ရင္ သိတယ္မလား ေရွးေခတ္
ကားေတြထဲကလို ရင္ဖံုး ထမီ ဘာညာနဲ႔ ႏူးႏူး
ညံ့ညံ့ေနရမွာမို႕ ဘြားက မလုပ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။
