Maybe It's You

-Chapter 10-

-Chapter 10-

Tila hinihintay ng lahat ang isasagot ko. 

Hindi ko alam! Hindi ko alam ang isasagot ko. Nakakaconfuse ako.

"Nadineeee!!"

Save by the bell!!! BOOM PANES!!

Napatingin naman ako sa mga sumigaw. Nakita ko si Payatot, Blake at Gerald na hingal na hingal.

"Anong nangyari sa inyo!? Bakit ganyan mga itsura niyo!?" pasigaw kong tanong sa kanila.

Parang bigla akong kinabahan. Di ko gusto tong feeling na to.

Linapitan ko sila at nagsalita si Gerald.

"Nads... Si Julian.."

"ANONG NANGYARI SA KANYA!?" gulat kong pasigaw na sabi sa kanila.

"Nasa ospital siya Nads.." pabulong na sabi ulit ni Gerald.

Pagkarinig ko nun agad akong napatakbo sa labas at pumunta kung saan nakapark yung kotse ko. Narinig ko pang tinatawag ako ni Don at nila Gerald pero ang alam ko lang sa puntong ito ay kailangan ako ni Julian.

Pagkasakay ko ng kotse ko ay pinatakbo ko na ito. Habang nagdadrive tinawagan ko si Gerald.

"Nads teka--" narinig kong sabi ni Rald.

"Give me the adress."

"Wait Nads--"

"I said give me the adress!!!"

"Fine. Sa St. Raph--"

"Okay. Bye!"

Binilisan ko na ang takbo ng drive ko.

Pagkadating ko sa ospital tinanong ko na yung room number.

"Miss, may Julian Andrew bang nakaconfine dito?"

"Wait Ma'am. Check ko lang po."

"Ah osige."

"Ah miss, meron po."

"Anong room number?"

"Ah Miss. Kaano-ano niya po kayo?"

One simple question pero hindi ko masagot. Ano nga bang papel ko sa buhay niya?

"Friend." sabi ko na lang at ngumiti.

"Ah okay Ma'am. Room 304 po."

Tumakbo na ako papuntang Room 304. Ng nasa harap na ako nito hindi ko alam kung bubuksan ko ito.

Bakit ko nga ba iniwan si Don para kay Julian?

Huminga muna ako ng malalim at pinihit ko na ang doorknob.

Mahimbing siyang natutulog. May babae namang nasa 30's ang nakita ko ding natutulog sa may sofa.

Pinuntahan ko si Julian sa kama niya. Tinigtigan ko lang siya the whole time. Hinahaplos ko ang buhok niya at pinagmamasdan ang inosente niyang mukha.

Kumuha ako ng upuan at itinabi ito sa kama niya. Umupo ako dito at hinawakan ko ang kamay niya.

"Walang bibitaw, Julian."

sabi ko at hinaplos haplos ko ang kamay niya.

"May sasabihin pa ako sayo." wika ko at hinalikan ang kamay niya.

"Sasagutin ko pa yung tanong mo." naiiyak ko ng bulalas.

Nagulat ako nung nagising na siya.

"Nads..Bat andito ka?" tanong niya at umupo sa higaan.