Maybe It's You

-Chapter 1-

*Nadine's Point of View*

"Wala ka ng magagawa Nadine, nakasalalay na sa iyong kapatid ang kapalaran ng iyong buhay pag-ibig."

Paulit-ulit kong naaalala ang mga salitang yan. HIndi ko alam kung matatawa ako o magagalit. I dont believe what the old woman told me using that-so-called-cards.

Grabe! Ilang gabi na akong walang tulog ng maayos. Hindi ko alam kase kung bakit pa ako sumama kina Thalia dun sa kaek-ekan nilang trip. Si Irish at Patricia naman tuwang tuwa dahil daw tamang tama yung hula.

Ako? Syempre, wala lang sa akin. Ano namang kinalaman ng kuya ko sa buhay lovelife ko? Nakatatawa lang talaga.

Tumayo na ako sa kama ko at nagprepare na para pumasok sa school. 9 a.m. pa ang first subject ko.

By the way, I am Nadine Villafuente, 4th year college student, taking up BSED in Hermes John University. Ilang months na lang makakagraduate na ako. My family owns a private school in abroad and I'm planning that after I graduated, I will manage the school. My mother and father is there. Naiwan kami ni Kuya Nike dito sa Philippines sa kadahilanang gusto akong matapos ng mga magulang ko dito at si kuya naman he needs to manage our business here.

Bumaba na ako para kumain ng almusal ng datnan ko Kuya Nike ko na kumakain na sa dining room. At ang ikanapantig lang naman ng mga mata ko eh ng makita kong nagpapasubo pa siya sa maid namin na kasing edad lang namin. Halatang nakikipagharutan na namana ng kuya ko.

"Umagang umaga, sinisira mo ang mood ko." sabi ko at umupo sa kabilang side ng lamesa na kaharap niya.

Sasagot sana siya ng bigla kong tinawag si Manang na magluto ng bagong almusal dahil halos wala ng nakahapag. Tinignag ko ng masama yung maid at bigla namang natakot ang expression I gave them a "yuck-what-are-you-doing-look".

"Inggit ka lang Dinieeeee." sabi ni kuya at pinandilatan ako. "Subuan mo pa nga ako Baby. Hayaan mo si Dinieeeee" sabi niya pa sabay pout. Eww.

"Stop calling me Diniee Kuya. I am not a kid anymore."

Pagkatapos kong kumain ay lumabas na ako. Kinuha ko yung susi ng car ko and texted the girls.

To: Thalia, Irish, Patricia

"Where are thou, guys? On my way to school. See yaaah girls. Mwaaah."

-end of text message-

I checked the time. 8 a.m. pa lang. 1 hour pa before my first subject. Nagtext back naman si Thalia.

From: Thalia

"Nasa Starbucks kami ni Irish. Si Patricia pumasok na sa 1st subject niya. Okay! See yaaah."

-end of message

Naipark ko na yung kotse ko and headed to Starbucks. Pumasok na ako and I saw Irish and Thalia chitchat with each other from behind.

"Hey guys!" bati ko sa kanila but it looks like na di nila ako pansin. I waved my hand in front of them pero wala pa din. Naiinis na ako. No choice, kinuha ko yung cellphone na kanina pa nila tinitignan.

"Oh, andyan ka na pala Dine, di ka nagsasabi." sabi ni Irish with an innocent looking face. Arrrgh! Kaibigan ko ba talaga tong mga to.

"Oo nga Dine! Bat di mo kami tinawag." dagdag pa ni Thalia. Hay! Mababaliw na ako sa mga to.

"Kanina ko pa kaya kayo kinakausap pero sobrang concentrate niyo sa tinitignan niyo sa cellphone na ito." sabi ko and pointed up the cellphone. "Ano nga ba kasi yung tinitignan niyo?" pagpapatuloy ko pa.

 "Ay sorry naman no!" sabay nilang sagot sa akin. "Kinikilig lang kasi kami sa nakita namin." hirit naman ni Irish na pulang pula sa pagkakilig.

Bigla ko namang tinignan yung cellphone na hawa ko at nakita ko lang naman ang pagmumukha ni KYLE sa newsfeed ng facebook acoount ni Irish.

"KYLE SANTIAGO"

Siya lang naman ang pinakababaerong lalake sa school namin. Kilala na siya halos lahat ng students sa school. Oo, inaamin ko gwapo siya pero ang gaspang gaspang ng ugali at ubod ng yabang!

Tinignan ko ang caption ng selfie picture niya na humakot ng madaming likes kahit ilang minutes palang.

"Pag ako ang naging kasintahan mo, pati asin lalanggamin."

Eww! Tas nakakindat pa siya sa picture na yun.

"Anong nakakakilig dito?" tanong ko sa kanila with a cold expression

"Ihhh! Kahit kailan talaga panira ka ng moment, Nadine." sabi ni Irish sabay kuha ng phone na hawak ko.

"Ewan ko sa inyo." sagot ko naman sa kanila.

Nagpunta na ako ng counter at umorder ng isang Java Chip frappe. Bumalik na ako sa kinauupuan namin habng hinihintay ko ang order ko.

"Dine, haven't you heard?" biglang tanong ni Thalia.

"What?" sabi ko sa kanya giving her the "im-bored-look"

"Really? Di mo alam Dine?" sabat naman ni Irish na busy pa rin sa kakascroll sa cellphone niya.

Dinala na yung order ko and I was about to sip my frappe when Thalia spoke

"DON is back" muntik ko ng maibuga yung iniinom ko sa binalita niya.

I composed myself and gave Thalia and Irish "I-was-just-shocked-look" because they are laughing.

"Ano ngayon kung bumalik na siya?" I said with a glaring expression.

"Arent you happy? Don, is back Nadine, your first lov----"

I cut her off.

"Im going. Just text me girls if we will hang-out later. I lost my appetite. Bye!" sabi ko at tumayo na ng may iritang xpression at umalis.

Sumakay na ako sa kotse ko and pagkasara na pagkasara ng pinto. I cried as hard as I can.

Paulit-ulit nagfaflash yung scene na pag-iwan sa akin ni Don.

"Ang tanga tanga ko! Ang tanga tanga ko"nasabi ko na lang sa sarili ko habang pinapalo ko ang manibela.

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko.

Pinaharurot ko na ang sasakyan and headed to school. Hindi na dapat ako magpapa apekto sa kanya.

I dont want to have my heart broken again by "DON FIER MONTEMAYOR"