Lure

Panglima

"Boni?"
Gulat na saad ko.

"Ah eh, mayap a abak keka Tiffany!"
(Ah eh, magandang umaga sa'yo Tiffany!)
He said with a smile.

"So what brought you here? Na miss mo ako agad?"
Na tatawang tanong ko.

"Nandyan ba sila Sir Teo?"
Tanong niya, binuksan ko ng maayos ang pintuan ng bahay.

"Wala na, ka aalis lang. Why?"
Sabi ko, buti na lang pala at naligo na ako.

"May mga taga Manila kasing nag hahanap sa kanya. Kasama pa nga sila ni Alicia."
Sabi niya sabay ayos sa suot niyang pang bukid.

"T-taga Manila?"
Parang nag pantig ang tenga ko sa sinabi niya.

Pakiramdam ko kilala ko na kung sino man ang nag hahanap kay Kuya. Pero sana mali ako, sana talaga.

"Oo eh, andun sila sa may kanto."
Sabi pa niya.

"Sige, hintayin mo ko diyan. La-lock ko lang itong bahay."
I said then he nodded.

Wala pang ilang saglit ay narating namin ang kantong sinasabi ni Boni. Tanaw ko mula sa nilalakaran namin ang isang grupo. Tanaw na tanaw ko rin siya.

"Oh, pano ba iyan? Kailangan ko pang mag saka. Kaya mo na bang pumunta doon?"
Tanong ni Boni habang naka tanaw rin kila Alicia.

Damn, iiwan niya ako?

Calm yourself Tiffany! You're independent woman of 21st century! I said at the back of my mind while breathing heavily.

"Okay, I can handle myself."
Sabi ko at dire-diretsong lumakad.

"Look who's here!"
Sumakit agad tenga ko sa boses ni Alicia.

Hindi ko siya pinansin at nilagpasan ko siya saka lumapit sa bokalista ng bandang Grato.

"What do you need?"
Mabilis na tanong ko sa kanya.

Matangkad siya kung kaya't naka tingala ako sa kanya. Pero ganun pa man kitang-kita ko ang kabuuan ng mukha niya. Walang pinag bago, mukha paring bagong gising.

"Excuse me lang ha, diba si Sir Teo ang pinahanap ko?"
Ito na naman ang intrimidang si Alicia.

Umikot ako at naka taas ang kilay na humarap sa kanya.

"Excuse me also my Dear, pero wala akong pake kung sino ang pinahanap mo."
Sagot ko sa kanya.

"Babe..."
Halos mamaos ang boses na tawag ni Lexter. Kaya siya naman ang nilingon ko.

"Don't babe-babe me hindi ako baboy!"
Na iiritang sagot ko.

"Tiffany naman, sobra na yata yang tantrums mo. Why are you still mad at me? 'Wag naman ganyan."
Expalain nito at ginulo ang buhok niya na animo'y na iinis na.

"Tantrums?" I faked a laugh. "Damn, you think na tantrums ito?" Hindi maka paniwalang saad ko.

"Your mouth babe."
Mabilis na tugon niya.

"You don't care if I cuss here, wala kang karapatan."
Sagot ko rin agad.

"Come on, lets talk-"

"Nag uusap na tayo. 'Wag mo ng pangarapin na mag usap tayo ng solo."
I said in bored tone.

"Abigail and I are only friends. How many times I need to tell you that Tiffany?"
He said at saka nag pakawala ng isang mabigat na buntong hininga.

"You and that Abigail are friends? And Lexter my Dear, how many times do I need to tell you that friends don't fuck each other?"
Balik na tanong ko na siyang ikina tahimik niya.