Lure

Dalawampu't lima

"Salamat sa pag papatuloy sa akin Kuya."
Sabi ko mula sa kabilang linya.

"Hindi mo na ba talaga kami ma hihintay?"
Nag aalalang tanong nito.

"Hindi na Kuya, wag ka ng mag alala. Mag enjoy na muna kayo diyan. Bibisita na lang ako kapag naka adjust na ulit ako sa Manila."
Paliwag ko habang binababa ko ang bagahe ko sa trycicle na naarkila ko.

"Sige, tumawag ka kapag nandoon ka na. Mag iingat ka sa biyahe, tumawag ka kapag may iba ka pang kailangan."
Pag papa alala niya sa akin.

Matapos ang ilan pang pa alaman ay binaba ko na ang tawag. Saka ako dumiretso sa loob ng bus.

Umupo ako sa may dulo sa gilid. Buti na lang at dalawang bag lang ang dala ko kaya wala masyadong bitbitin.

Sumulyap ako sa bintana sa isa pang pag kakataon. Hindi ko inaasahan kung sino ang ma mamataan ko.

Bagsak ang balikat at diretsong naka tingin sa akin. Maraming tanong ang pumasok sa utak ko. Tulad na lang na kung paano niya nalaman ang pag alis ko.

Kahit malabo ang salamin ng bintana. Hindi naka ligtas sa paningin ko ang pag punas niya sa kanyang pisngi.

"Sorry."
Mahinang sabi ko kahit alam ko namang di niya narinig.

Tinakpan ko ng kurtina ang bintana saka duniretso ng tingin. Matapos nito ay mabilis na nag unahan ang mga luha ko sa pag tulo.

Sorry Boni, sorry.

Habang nasa gitna ako ng biyahe ay kung sino-sino ang tinawagan ko. Ang totoo niyan ay hindi ko talaga alam kung saan ako pupunta. Gusto ko lang talagang maka alis agad sa Pampanga. Ayoko ng pahabain ang koneksyon namin ni Boni. Pero kung no choice ay kakapalan ko na ang mukha ko at makikituloy kila Jed.

"Pasensya na ayoko rin naman sanang umistorbo."
Sabi ko.

"Ano ka ba Tiffany hindi ka istorbo. Pero pasensya na rin talaga, wala pa akong alam e. Pero kapag nag karoon tatawagan agad kita."
Sagot ng kausap ko.

"Aasahan ko yan, salamat Oliver."
Sabi ko at binaba ang tawag.

Muli akong nag dial ng iba pa.

"Hello?"
Sabi nito sa isang matinis na boses.

"Good day Mrs. Ching! Thank you for picking up the phone."
Sagot ko.

"Cut the formalities Tiffany, have a good day also."
She said.

"I will be direct to the point po. I'm wondering if there's still a vacancy in the company. I mean if you have any job that can offer to me. Anything po, I can do it."
I hopefully said.

"Wrong timing Tiffany, I already left our company exactly yesterday. Unfortunately I can't offer you anything by now. So I can't promise you to give one. I'm sorry dear."
She sincerely said.

"No it's okay po. Sorry for disturbing ma'am thank you for the time."
I finally said the she bid good bye.

Na pa buntong hininga ako saka nag scroll ulit sa contact list ko. Hanggan sa may mah pop up na call.

"Hello? Who's this?"
I answer, its unregistered number from my phone.

"Hija ako ito."
Muli kong tiningnan ang numero. Dahil pamilyar yung boses nung tumawag baka nabura ko lag ang number niya.

"Sino po?"
Muli kong tanong.

"Ako ito ang Tita Lea mo."
Sagot nito.

"Tita Lea? Yes po, what can I help you po?"
I said then straightened.