Clubgevoel

Thuisthuis

Najaar 2016

''Maar ik heb je al jaren niet gezien. Wat doe je hier dan?'' Geen onlogische vraag, dacht ik. Het was de logische reactie als je al jaren je kop er niet hebt laten zien. Los daarvan was het een standaard vraag op zo'n feest van je oude sportvereniging. ''Ik ben hier gestopt toen ik ging studeren.'' zei ik, al hopend dat ze het zou horen over de muziek van Kraantje Pappie heen. Kraantje Pappie. Al jaren niet meer naar geluisterd. Het zijn van die foute liedjes die je soms hoort bij het uitgaan. Van die liedjes die wel vermakelijk zijn als je een aantal bier op hebt en je dan veel beter kan meezingen dan je aanvankelijk dacht. Bewust ''dacht'' omdat als je de snapchats later terugkijkt je maar wat leek te blèren wat wel redelijk op de maat ging. Zo'n avond was het ook wel. Een avond die je zo bekend leek maar ook weer niet volledig kon bevatten. Al jaren was ik niet meer op de AB-feesten geweest. Ik herkende het gebouw en sommige gezichten. Ik zou zo nog iedereen met jongentje en meisje aanspreken omdat ik dat zo deed toen ik hun wedstrijden moest fluiten. Ik kende de gang van zaken van dit soort feesten maar was het ook weer verleerd.

''Wat?'' schreeuwde ze half tegen me. Welkom in de feesttent bleek toch te hard te staan. Was ook standaard voor de AB-feesten van HC Bloemendaal. Mijn rechterhand streek ik door mijn haar. Mijn linkerhand streek haar haar achter haar oor. Met mijn hoofd dichter bij haar oor zei ik: ''Ik ben verhuisd. Ik woon in Groden.'' ''Maar wat doe je hier?'' herhaalde ze. ''Ik ben hier met vrienden van de middelbare'' zei ik op eenzelfde manier.

Alles beleefde ik anders. Alsof ik hier 20 jaarniet meer geweest was. De mores waren anders. Het gebrek aan mores was anders.Alles moest hier op papier staan om een regel te zijn. We hadden een te grotebek toen we hier zaten. Een regel werd pas nageleefd als het én op papier stondén het ook werd gehandhaafd door de club zelf. Als student is alles anders. Ikvoelde me ook niet natuurlijk. Het plastic bekertje goedkoop bier washetzelfde. Met chicks praten en een beetje stoer doen was hetzelfde maar ikvoelde me naakt. Het is anders om dit te doen zonder je jaarclub niet uit hetoog te verliezen. Het is anders om dit te doen zonder das om, dat mensen naastje op hun mobiel keken, zonder overal witte hemden te zien. Vroeger zou ik eenmoord plegen om bij zo'n feest te mogen zijn. De verhalen gingen dat dit defeesten waren dat mensen zoveel zopen dat ze moesten kotsen, dat dit de feestenwaren waar mensen met elkaar naar bed gingen. Nu houdt het het midden tusseneen bruisend schoolfeest en een softe partij van mijn huidige hockeyclub, GSHC.Een studentensportvereniging. Een wereld van verschil.