Behind The Mask [Jeon JeongGuk]✔

4. Bölüm

Kim Lee: Part Time işte mi çalışıyorsun?

Gyu Won: Hayır sadece hergün gidiyorum. Kafa dağıtmak için. Anlarsın ya..

Kim Lee: Biliyorsun buraya yeni taşındım. Bana bir ara gezdirebilir misin?

Gyu Won: Birde izin mi alıyorsun? Tabiki!

Ders Matematik'ti. Başarısız olduğum bir dersti.

Sensei: Günaydın! Dersimiz matematik. Geçmeden bir duyuruda bulunabilir miyim?

Park Soo: Tabiki hocam, dinliyoruz.

Sensei: Evet, her yıl yapıldığı gibi yeniden bir kamp düzenliyoruz. Katılmak isteyen?

Herkes parmak kaldırdı. Harika olacak!

🎀

Yanıma getirdiğim küçük bavulumu alarak üstümü (istediğin bir kombini) giyindim.

Otobüse vardığımda herkes oturmuştu. Bende ikili koltuklara oturdum. Yanıma JungKook oturdu.

JungKook: Bende yeni gelmiştim. Oturabilirim umarım?

Gyu Won: Tabi,tabi! Otur.

Yaklaşık 15 dakika sonra JungKook'un kafasının öne düştüğünü gördüm. Omuzuma yasladım.

Ama ona o gözle bakmıyordum.

🎀

Kampa ulaştığımızda bavulumu aldım ve kızlar evine yöneldim.

Soo Ha: Ya bu bavulun içine ne sığdırdın cidden?

Gyu Won: Sana da birşeyler getirdim.

Soo Ha: Kimin kankası!

[Giydikleriniz;]

Akşam vakti hepimiz bir alanda toplandık. Klasik olarak ateş yakılmıştı ve herkes şakalaşıyordu.

Soo Ha: Oturalım Gyu Won. Seninle zaman geçirmeyi özledim.

Gyu Won: Hocaların gelmesine 30 dakika var. Gezmeli miyiz?

Soo Ha: O da hoş.

Işıklı yollardan geçiyorduk ve manzara harikaydı.

Soo Ha: Hoşlandığım biri var.

Gyu Won: Özel değilse,kim?

Soo Ha: Aramızda kalsın, Kim Lee. Senden birşey isteyeceğim.

Yolun ortasında durduk.

Gyu Won: Beni korkutuyorsun.

Soo Ha: Onu çok fazla yakınında görüyorum ve şey.. aranıza biraz mesafe koyar mısınız?

Sessizlik oldu. Ben onunla sadece arkadaşım.

Gyu Won: Onun ile sadece arkadaşım. Endişelenmene gerek yok.

Soo Ha: Teşekkür ederim! Senden asla şüphe duymadım zaten. Peki hoşlandığın biri var mı?

Gyu Won: Yok,olsa söylerdim Soo Ha. Aa bak 10 dakika kalmış bizimkilerin yanına dönelim.

Soo Ha: Hadi marş!

Döndüğümüzde herkes oradaydı.

Park Soo: Sonunda geldiniz! Hadi oturun.

🎀

Olamaz telefonumu kamp alanında unuttum!

Koşa koşa dışarı çıktım. Başım eğik arıyordum ki birine çarptım.

JungKook: Afedersin!

Gyu Won: A-

Ağzımı kapadı. Çok korktum!

Gyu Won: Özür dilerim JungKook! Telefonumu kaybetmiştim! Özür dilerim!

JungKook: T-telefonunu verecektim bende. Sonra vermek için almıştım.

JungKook: Aman Allah'ım,çok mu korktun?

Gyu Won: Evet ama geçti! Sorun değil, yarın görüşürüz!

Giderken arkamı döndüm ve;

" Teşekkür Ederim! "