Unutamadim

ÖNSÖZ

Sevgili okuyucum;

kalben çoçuk,bedenen genç,ruhen yaşlı ve zihnen ölüyüz artık,diri yüzler gölgesinde... ben yazdıklarımda çaresizliği çare olarak yazdım ,umutlarımı ,yarınlarımı onunla kazandım ,ve yine onunla öğrendim yenilmeyi,düşmeyi ,gerektiğinde kalkmayı....Çok güçlüsün diyorlar öyleyim öyle olmak zorundaydım yeri geldiğinde hüngür hüngür ağladım ama hiç bir zaman yenilmedim engellere takıldım düşmedim ,çelme taktılar,vurdular ,kırdılar,öldürdüler belkide küçüçuk yüreğimi.Bir damla yaş aktı yüreğime Mutluyken yazdım,üzgünken yazdım en çılgın anımda bile yazdım BASTIRA BASTIRA yazdım ki silinse bile izi kalsın diye sildiler  de ama izi kaldı...Hiç kimseye güçsüzüm demedim kimsede güçsüzmüşüm gibi görmediler  ezmeye çalıştılar ezilmedim hep dik durdum onlar bana yaptıklarıyla beni güçlendirdiler kimsenin karşısında ağlamadım hep onların görmediği yerlerde ağladım kimse duymadı hıçkırıklarımı duyup görmediler gözyaşlarımı işte bu yüzden GURURLUYUM KENDİMLE kim ne derse desin duymadım DUYMAYACAĞIM....SEVİYORUM EVET KENDİ İÇİMDE KENDİMCE O BİLMEYECEK .....