Unutamadim

sarhoş kızın günlüğünden

Yenilmek ne kadar acı veren bir durum ama daha acısı zafere ulaşmışken yenilmek...Tam böyle bekledim sabrettim ve karşılığını alıyorum derken kaybetmek cok acı veriyor. aşk ne kadar acımasız kaybetttiğin bir zaferdir aşk.Yada yalnızlık yada sen diyorsan...Sarhoşum bu gece gülüşüne ,kaldırıyorum kadehimi mutlu insanlara tık diye bir ses çıkıyor bana bakan fotoğrafının çerçevesinden -ne güzel gülmüssün burda-bana bakıyorsun...Uzun süre sonra ilk kez bu denli ince ve zarif dokundum sana ,soğuk cerceve camı titretiyor ellerimi çerceveye akan bir kaç damla gözyaşı ... Hıckıra hıckıra aglıyorumkadehe takılıyor gözlerim kadehte şarabım bitmiş tekrar dolduruyorum bu sefer biraz daha fazla sanki,bir şiir açıp okuyorum şair haykırmış sanki beklemenin zorluğunu bağıra bağıra oruldum demiş kağıda dökmüş yalnızlığını BEN GİBİ...