We Meet Again

Chapter 14

BTW po yung (') ganyang sign means iniisip po Yan ng may POV ! ahahha reasons lang xD

Chapter 14

Melody's POV

While I was sitting on the seashore I shed all my tears.

' Naasar ako. Naiinis ako sa sarili ko.

Dapat galit ako sa kanya!

Iniwan nya ko!

Hanging! '

' Wala sya noong mga panahong lahat ng tao ay against me.

Naawa ako sa sarili ko.

Bakit ko sya hinayaang i-rule ako ng sistema ko?

Bakit ko hinayaang ganyanin nya ang isang Ybañez  na tulad ko! '

' Napaka Tanga ko!

Napaka Boba!

Napaka Shunga!

Idiot!

Stupid! '

Habang iniisulto ko ang sarili ko

Hindi ko namalayan na may tao na pala sa likod ko.

"Please stop crying Rim" sabi ng isang basag na boses.

"I don't want to see you breaking apart"

Hinarap ko na sya at tinawanan ng mapakla.

"Haha! Breaking apart my ass. Hendric wala ng masisira sa akin. Kasi, matagal na kong sira." patuloy ang luha ko sa paglandas sa aking mukha.

"I'm sorry." Yun lang ang narinig ko.

*pak

"Sorry? Yan lang? Sorry? Gag* ka pala eh! After what you did to me ?! Sorry lang?! Hindi pa sapat ang sorry mo! You destroyed me! You're an asshole!" sabi ko at pinunasan na nag luha ko.

Nakita ko na rin ang mga kapatid ko na naka antabay lang sa malayo .

Itong kaharap ko eh hindi nag sasalita.

"Ano Hendric? Nasan na ang 'you'll understand me Melody , someday - someday mo ha?" sabi ko.

Nakayuko lang sya na ani mo ay parang kinawawa.

Naaasar ako. Ako pa ang mukhang masama sa mga mata ng mga taong dumadaan.

"Where is it!" singhal ko sa kanya na ikinagulat nya.

"Ipaaintindi mo sa akin!" sabi ko. Nangangatog ang katawan ko sa galit at inis.

Mukha syang kawawa. Kung ibang panahon lang ngayon, siguro nayakap ko na sya at nilambing pero ngayon galit ako sa kanya.

Hintak ko na lang sya sa sasakyan nya at pinaandar ko na yun ng mabilis. Nakita ko naman na mabilis din na sinundan kami ng iba.

Pag karating sa bahay. Kinaladkad ko sya. Pinipigilan pa ko ni Ate Medley pero hinawi ko lang ang kamay nya.

Nag papatianod naman si Hendric.

Gulat na gulat sila mom at dad at sina Tito at Tita.

"Explain everything in my face Hendric! Bilis! I want your explanation! I want the valid one!" sigaw ko naka tingin lang sila sa aming dalawa .

"ANO?! WALA?! TRIP MO LANG MANG IWAN?! GAG* KA ! MAG EXPLAIN KA !!!! KASI *%-$-$&  NAG HINTAY AKO! NAG HINTAY AKO SAYO. NOONG BIRTHDAY KO. NAGHINTAY AKO NG SIMPLENG HAPPY BIRTHDAY AT KAHIT HI MANLANG ..PERO PESTE KAHIT PERIOD WALA!" at doon ko sya pinag hahampas.

Hindi ko alam kung saan ko nahanap ang lakas ng loob kong sabihin yun. Pero sure ako hindi dahil sa alak yun.

"Ano? Walang reasons? Nganga ko? Wala lang? Trip nyo lang?!"

Hinawakan na ko ni Lei sa kamay at hinaharang na rin ako ni Mac. Ang mga taong nakaintindi sa akin.

"Ganon? Kahit kayo?" tingin ko sa mga taong na sa paligid namin.

"I'm sorry" sabi ni Hendric

Tumalikod na ko at aambang aakyat pero humarap ulit ako.

"Try harder next time Hendric. Try harder and you'll understand me someday. Someday." at doon umakyat na ko sa kwarto ko at nag mukmok.

Hindi naman ako pwedeng umuwi. Dahil hindi ko sya uurungan! Matapos ang brain storming kong pag iisip ay nakatulog na ko.

Hindi ako titigil hanggat wala akong reasons na napipiga.

-------