The Night It Rained (Be Your Everything) [To Be Published]

[2] Be Your Everything

CHAPTER TWO

HALOS wala nang ibang bukambibig ang pinsan ni Chelle kundi si Ceddie. Kahit sakay na sila ng kotse nito pauwi ay ang binata pa rin ang pinag-uusapan nila. Nang makalapit kasi si Macy sa kanila ay agad itong nagpa-cute sa lalaki. Humanap naman siya ng excuse para iwan ang dalawa kahit na sa loob niya ay naaliw siyang makipagbolahan dito. Na labis niyang ipinagtaka sa sarili dahil hindi naman siya ganoon makitungo sa ilang mga kakilala niya. Ipinagpatuloy niya ang pagtingin sa mga naka-display ng artworks at panaka-nakang tinitingnan ang mga pirma para malaman niya kung isa rin ba iyon sa gawa ni Ceddie.

Nang magpasya silang umuwi ay saka lang niya ulit nakausap ang binata. Papaano ba naman ay ayaw itong lubayan ng pinsan niya.

“So, kailan daw kayo lalabas?” tanong niya bilang pasakalye dito.

“Hindi nga niya 'ko natanong, eh,” sagot naman ni Macy na napaasim ang mukha.

“That's new. Bakit naman?”

“Masyado kasi siyang friendly, eh. Hindi niya sinasakyan ang pagpi- flirt ko.”

Hindi napigilang magtaas ng kilay niya. Mabuti na lang at nakatutok si Macy sa daan. Kung masyado raw itong friendly, ano na lang ang tawag sa klase ng pag-uusap nila kanina?

“So ano ang next step mo?” tanong na lang niya.

“Makikipagkaibigan ako sa kanya sa text hanggang sa hindi niya ako makalimutan,” at humagikhik pa ito.

So nakuha rin pala nito ang numero ng binata. Bilib na talaga siya sa pinsan niya.

“Gwapo siya, ha,” kaswal na komento niya.

“Kung ganun boto ka na sa kanya?” kinikilig na ani Macy. “Lahi talaga sila ng mga gwapo. Kung nakita mo lang sana ang Kuya niya at mga pinsan, ewan ko na lang kung hindi pa malaglag ang dapat na malaglag.”

“OA naman na 'yon,” pakli niya.

NANG tuluyan na siyang makapasok sa bahay nila ay nadatnan pa niya ang Nanay niya na gising at nanonood ng TV sa sala.

“Nay.” Lumapit siya dito at nagmano. “Bakit gising pa po kayo?”

“Hindi ako makatulog, Anak, eh. Hindi kasi ako sanay na wala ka pa sa kwarto mo mga ganitong oras.”

Tumingin siya sa wall clock na nakasabit malapit sa pintuan. Mag- a- alas onse na pala ng gabi. Siya man din ay nagulat. Hindi kasi niya ugali ang maggagagala sa labas kapag gabi. Kaya nga palagi na lang siyang inaasar ng pinsan na boring ang social life niya.

“Si Macy po kasi, eh,” aniya at naupo sa tabi ni Cynthia. “Masyado siyang nawili do'n sa exhibit.”

“Marami ka bang nakilala do'n?”

Umiling- iling siya. “Alam niyo naman pong hindi ako mahilig mag-approach ng tao. Pero may nakilala akong isa sa mga artist doon.”

“Anak, huwag mo naman sanang sabihin na magiging single ka na lang habang-buhay?”

Natawa naman siya. “Nanay naman. Kung may dadating, edi may dadating.”

“Pero kailan pa 'yon?”

“Before ako magka-edad ng treinta sinisigurado kong may apo na kayo. Promise 'yan,” sabi niya at pagkatapos ay humagikhik.

“Tara na nga matulog na tayo. Baka sakaling mahanap mo na sa panaginip mo 'yong lalaking hinihintay mo.”

Ngumiti lang siya at humalik sa pisngi nito.

“Good night, Nay.”

“'Night, 'Nak. Mauna na 'ko sa'yo, ha? Hindi ko na talaga kaya ang antok, eh.”