Yeniden

YENİDEN-2

Sabah sabah telefonumun saçma sapan alarmıyla uyanmak zorunda kaldım. Lanet olsun okul lanet olsun erken kalkılan sabahlar ve lanet olsun sınav haftası.. Her sabah yaptığım gibi yine lavaboya gidip uzun uzun aynaya bakıp yüzümü inceledikten sonra odama geçip üzerimi giyindim. Her sabah annem tarafından zorla yaptırılan kahvaltıya hazırdım (!)

Bugün okula Kaan'ımla gidecektik. gelince çağrı attı, bende kahvalti masasından annemle dedeme minik bir öpücük bırakarak evden çıktım. Genelde babamı kahvaltılarda akşam yemeklerinde görmek pek normal değildir. Sabah erken çıkıp aksam geç gelir ve cok az görüşürüz.

Kapıdan çıktığımda arabasına dayanmış beni bekleyen yakışıklıya selam verip ön koltuğa oturdum.

Kaan bey hemen yanağıma bir öpücük kondurup tatlı tatlı sırıtarak

"Kıymetlimiz bugün nasıllarmış bakalım"

dedi.

Bende günlük iltifatımı almış olarak sırıtıp 'uykulu' dedim. Küçük bir dudak hareketiyle güldükten sonra "matematik sınavına çalıştın mı?" diye sordu. Her zamanki alaycı tavrımla "ah ne demessin artik karşında sosyetenin matematik profesörü duruyor" diyip bana saçma sapan gulmesine neden oldum.

Okula geldik ve ilk ders matematik sınavı olduk. Buraya kadar her zamanki okul günleri gibiydi ama dersin sonuna dogru nöbetçi gelip muhasebeden çağırıldığımı söyledi. Benim muhasebeyle ne alakam olurdu ki ? Okul taksitlerini babam hallederdi -benimle ilgili uğraştığı nadir konulardan- Sorunun ne olduğunu merak ederek kapıyı iki defa tıkladım. İçeri girdiğimde memur oturmamı soyledi. Şaşkın şaşkın deri koltuklara doğru ilerledim. Biraz sessizlikten sonra "bir sorun mu var ?" diye sordum. memur okul taksitlerimin iki aydir ödenmediğini, en kısa zamanda ödenmesi gerektiğini söyledi. Memura şaşkın şaşkın bakarken "sanırım babam ödemeyi unutmuş, ben hatırlatırım, kusura bakmayın" diye toparlamaya çalışarak odadan çıktım.

Babam okul taksitini neden ödemezdi ki ? Acaba bir sorun mu vardı ? Babam bir süredir cok dalgın ve sinirliydi gerçi. Arayip sormalı mıydım ? ben kapının önünde bunları düşünüp dikilirken zil çoktan çalmıştı. Kaan'ın yanıma geldiğini gördüm. "Neden çağırmışlar tatlım ? bir sorun mu var? " diye sordu meraklı gözlerle bana bakarak.

Ona söylemek istemedim geçiştirmeye çalışarak " Aslinda cok acıktım, kantine gidip birşeyler yiyelim mi? " dedim. Ben gidip bir masaya oturdum Kaan da ikimize tost çay almak icin sıraya girdi.

Babamı düşünmeden edemiyordum. Aklıma kötü şeyler gelmesi bu kadar normal miydi ? Neyse akşam eve gidince -tabi babamı gorebilirsem- öğrenirdim neden olduğunu. Hem neden olumsuz düşünüyordum ki. İşleri yoğun olduğu için unutmuş olamaz mıydı ? ( Allahım lütfen unutmuş olsun)