"Ναι πάμε." Λέει και μου πιάνει το χέρι
"Που θα πάμε;" Τον ρωτάω μπαίνοντας στο αυτοκίνητο
"Θα δεις." Λέει, μου χαμογελάει και μου κλείνει το μάτι
Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός σε όσο αφορά το σκηνικό με τον Βαγγέλη. Είναι η αλήθεια πως στεναχωρηθηκα για ότι του εκανα, δεν του άξιζε. Αλλά..
Ερωτεύτηκα.
Σκέφτομαι και γυρίζω να κοιτάξω τον Αχιλλέα. Τουλάχιστον, πιστεύω πως είμαι ερωτευμένη.
Όταν τον κοιτάω, τον αγκαλιάζω, τον φιλάω βλέπω το πρόσωπο του Βαγγέλη. Συνέχεια.
Δεν ξέρω αν οδηγήσει κάπου όλο αυτό, αλλά ευελπιστώ να οδηγήσει κάπου.
"Φτάσαμε!" Τον ακούω να μου λέει και με βγάζει απ'τις σκέψεις μου
Κοιτάω μπροστά μου και αντικρίζω μια παραλία. Δεν το πιστεύω, η παραλία που με είχε φέρει ο Βαγγέλης, την πρώτη φορά.
"Αχιλλέα δεν θέλω να κάτσουμε εδώ." Λέω με δυσκολία και προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυα μου
"Γιατί;" Με ρωτάει απορημένος και μου χαϊδεύει τα μαλλιά
"Σε παρακαλώ. Απλά δεν θέλω να μείνουμε εδώ."
"Εντάξει αγάπη μου, όπως νομίζεις." Μου απαντάει και βάζει μπρος το αυτοκίνητο.
Θέλησε να με ευχαριστήσει, ήταν τόσο χαρούμενος. Απλά σε αυτή τη παραλία δεν έχω τις καλύτερες αναμνήσεις και δεν θέλω να αποκτήσω τίποτα εδώ.
"Που θα πάμε τώρα;" Σπάω τη σιωπή
"Ελπίζω αυτή τη φορά να μην αποτύχω." Μου απαντάει
Θα δείξει.
Σκέφτομαι.
Μόνο ο Βαγγέλης μπορούσε να καταλάβει τι θέλω, ήξερε τι με ευχαριστεί.
Νεφέλη ξεκόλλα!
"Φτάσαμε, ελπίζω να μην σε απογοητεύσω αυτή τη φορά." Τον ακούω να μου λέει και γυρίζω να δω που είμαστε
Στο mall; Σοβαρά τώρα;
"Αα, τέλεια." Λέω με ψεύτικο χαμόγελο
Πείτε με Ξινή, πείτε με ρομαντική, ηλίθια, αλλά από παραλία στο εμπορικό; Τέλος πάντων, ας μην του το χαλάσω.
Με πιάνει από το χέρι και τον αφήνω να με καθοδηγήσει. Με την άκρη του ματιού μου τον κοιτάω, είναι χαμογελαστός. Ουφ
"Ωπ σταματα." Λέει σταματώντας με
"Τι καλέ;" Λέω ξαφνιασμενη
YOU ARE READING
"You are Mine" |VK| •Book 1•
Teen Fiction"Είσαι δική μου ακούς; Μόνο δική μου" ουρλιαζα καθώς της κρατούσα τα χέρια σφιχτά. "Δεν είμαι άφησε με!" Ωρυόταν. "Θα στο αποδείξω!" Και τότε ήρθε το ΜΠΑΜ! ...
