Oh no! Anong oras na ba?!
Agad agad kong kinuha ang cellphone ko sa loob ng bag ko. Nakatulog ako, patay talaga tayo nito!
Saktong-sakto, pagkahanap ko ng cellphone ko, nag-ring ito... Hudyat ng may tumatawag, syempre.
Rhed Calling...
Oh no! Nakita ko may 22 missed calls sa taas. Oh no, talaga!
Sinagot ko ang tawag. Here goes nothing...
"Nasan ka na?" Malamig niyang sinabi.
"Ahm... Nasa bahay ng classmate ko."
"Nasan nga?" Kalmado pa, ayos lang naman siguro, diba?
"Na kanila Nicole ako, okay?"
"Wala ka don. Don't lie to me."
"Kakaalis ko lang." Anong sasabihin ko?
"VJ's house?" Seryoso pa din ang boses niya.
Alam niya? I did not respond.
"I'll fetch you, get out there." Tapos binabaan niya na ako.
Pagkatapos noon ay biglang may kumatok sa pinto, at binuksan ito. Napangiti ako ng makita siya, nakangiti din siya habang pumupunta papalapit sa akin.
"How's your sleep?" Sabi niya ng nakapameywang.
"VJ, I got to go now. My dad's calling me." At tumayo na ako sa kama at kinuha ang mga gamit ko at binuksan ko na ang pinto para makalabas.
"Why leave so early, hinahanap ka na naman ba ng 'boyfriend' mo, Alecsa?" Napatingin ako sa kanya. Tinaasan ko siya ng kilay.
"Wala akong boyfriend." Mariin kong sinabi.
"Oh, right. And then, why is that Rhed acting like he is?"
Kumunot ang noo ko at mas lalo ko pang tinaasan ang kilay ko.
"What are you talking about? He's my nothing. So shut up." Tumalikod na ako sa kanya at lalabas na ng pintuan. Pero may nakalimutan ako...
"Hoy, VJ! Siguraduhin mong mapapasa mo 'yang research paper natin kay Sir Ramos ah! Kung hindi, nako! Baka mapatay kita! Dalawang araw akong hindi nagpakita sa bahay dahil diyan!" Umirap naman siya.
"Oo na! Ako na bahala!"
"Good." Pagkalabas ko ng pinto, nakita ko sakto ang kotse ni Rhed, at binuksan niya na ang back seat, I wonder why... Back seat lang ang binuksan niya sa akin.
Lumalakad ako papalapit. Binuksan niya ang pinto nang nasa loob siya.
Pagkapasok ko sa backseat, nakita kong kasama na naman pala niya yung girlfriend niya, si Serena.
Nag-aaway na naman sila.
Ano ba 'yan?! Patay na nga lang pinag-aawayan pa. Para namang mga tanga 'tong mga 'to.
"Will you please just shut up?!" Biglang sigaw ni Rhed.
"WHY CAN'T YOU JUST SAY YOU LOVE ME?!" Bulaslas naman ni Serena.
Sa totoo lang, sa relasyon nila, si Serena ang matino. Si Rhed ang hindi. Malay ko sa mga 'yan. Bahala sila sa buhay nila. I'll just plug my earphones, and listen to good music.
Pero bago pa ako makapakinig ng musika na sana'y makakapagpabingi sa akin, may narinig akong bago kay Serena, kaya nagkunwari nalang akong walang naririnig. Hehe.
"Damn, Rhed. 5 months na tayo. Si Jane pa din ba?"
Tumingin si Rhed sa kaniya, at tinitigan ako ni Rhed sa salamin at agad niyang binawa ang tingin niya at bumaling sa harap ng sasakyan.
"Oo. Bakit? May masama ba doon?" Seryoso na seryoso siya sa mga sinasabi niya.
Nabigla akong biglang sinampal ni Serena si Rhed ng pagkalakas-lakas.
Whoa there.
"Patay na siya..." At humagulgol ng iyak si Serena.
Whoa. I'm not liking the scene... Whoo! I want water right now...
Nakita ko si Rhed na napahigpit ang kapit sa manibela.
"Rhed, bakit hindi nalang ako? Can't you see I'm trying my best here? I'm trying to be the best for you. Even if everytime I look at you, I can see it in your eyes vividly. You don't love me! Still, hindi kita iniwan! Not like Jane-"
"STOP! Jane did not want to-"
"Still! Iniwan ka na niya! Why can't you love me?! I'm here! Alive! Breathing!"
"Let's stop this nonsense, Serena. Alam mo na everyday akong nakikipaghiwalay sa iyo."
"But still, I'm here." Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ni Rhed. Desparate, girl?
"If you're not her cousin, I will not do this, and we won't even last for even a day." Doon na yata natauhan itong si Serena.
"But, still, we had five months. I love you so much, Rhed." Really?
Desparate bitch. Tsk tsk.
I'll just plug these earpads and flee from the world.
