"Hindi ka ba marunong magpaalam sa mga magulang mo?" Nagulat ako sa biglang sumulpot sa gilid ko. I hate this guy.
"Marunong."
"Bakit palagi mong nakakalimutan?" Tuloy pa din ang paglakad niya sa gilid ko.
"E ikaw. Bakit hindi mo makalimutan?" Tanong ko sa kanya at tumigil siya sa paglalakad at ako'y patuloy pa din.
Nakakainis siya. Such a big mess. Hiwalay na sila ni Serena. Kagabi lang, hahahaha! Good thing natauhan na siya. Si Serena mismo nakipag-break eh. Hindi niya yata makaya.
"Alecsa!" Narinig ko si... Uy! Si VJ!
"Hi!" Tumakbo siya sa tabi ko. Hayss. Gwapo nitong lalaking 'to. Pero syempre, secret lang natin 'to, mind. Hahaha!
"May kasabay kang kumain?" Napataas kilay ko sa kanya at tumingin sa kanya.
"What? I'm just asking!" Defensive naman this guy.
"What?! I just raised my brow." Parehas kaming nagtawanan.
"VJ, pinapatawag ka ni Mrs. Cruz!" Napatingin kami sa sumigaw. Si Ann. Nice. Girlfriend niya 'yon! Hahahaha!
"You're flirting with me, while you have a girlfriend, nice move, VJ!" Tumawa lang siya at umiling.
"As if naman pagpapalit ko si Ann sa iyo diba?" Nagkunwari akong nasaktan at humawak kunwari sa dibdib ko.
"Awwww... Sakit mong masalita, bro. Tagus-tagusan oh!" Nagtawanan lang ulit kami, naputol 'yon noong sumigaw ulit si Ann. Bakit hindi na lang niya kami nilapitan, hindi yung nasigaw siya? Bad trip 'yan.
"Tapos ka na bang makipaglandian?" Nilingon ko ang nagsalita at nakita ko si Rhed.
"Makipaglandian?!" Napataas tuloy boses ko. Like, what's wrong with him?!
"Whatever. Let's get you home." Hinawakan niya ko sa palapulsuan at hinila papunta sa kotse niya. Hell no!
"Tsk! Ano ba?!" Naiinis na ko sa kanya!
"Iuuwi na kita." UGH!
"NO! Ano ba?!" Sino ba siya?! Ano ba 'yan?!
"Bakit ba inis na inis ka sa akin ngayon?" Kalmado niyang sinabi.
"Hindi ako naiinis!"
"Bakit ka sumisigaw?" Naiinis ako! Ang kalmado niya! Ugh!
"WALA LANG! NAKAKAINIS KA!"
"Bakit?" UGH!
"BABALIK AKO!"
"Bakit?"
"UGH! STOP! ANO BA KITA?!" 'Yon na 'yon. Eto na 'yon, I hate him. Ano ko ba siya? Bakit ganito siya makaasta?
"I'm your... No one." Poker face pa din siya! Nakakainis!
"You're right! You are no one to me. Now, let me go and let me get my own life!" Nagpupumiglas ako. Pero ewan ko, huhuhu. Patakasin mo na ako!
"No." HANUBAAAAIIITTTUUUUU!!!
"I'm so frustrated with you. Let me go!" Hindi na ko nagpumiglas. Hinintay ko lang siya magsalita. Nakatingin lang ako sa kanya ng nagmamakaawa. Pleaseeee...
"Uuwi na tayo." No!
"Hindi ka pa nagpapakita sa mga magulang mo. Iuuwi na kita."
"Ayokong umuwi!" Sigaw ko sa kanya at sa wakas nakaalis na ko sa mga kamay niya.
"Alecsa! Come back here!" Tumakbo na ko palayo sa kanya at nagbelat sa kanya. Nakita ko siyang naghampas ng kamay niya sa noo niya. Sign of frustration. You don't need to run with me.
Nang nakalayo na ko ng takbo, nagpahinga na ko. Medyo gabi gabi na din pala, 7 pm na ako. Actually, may kukuhain pa kasi ako sa room namin, buti naalala ko. Yung mga notes ko kailangan ko, may quiz kami bukas, huhuhu! May mga nadadaanan pa naman akong nagkaklase. So, oks lang.
Nang makarating na ko ng room, kinuha ko agad yung notes ko at pinatay muli ang ilaw saka ko sinarado ang pinto.
Whoo! Hi notes!
Paglabas ko, nakita ko si Serena. Hinihintay yata ako. Mugto ang mata ni bestie. Ay! Alam na!
"Alecsa..." Napatingin pa ko ng mas maigi sa kanya dahil tumapat ako sa ilaw para makita siya.
"Pabalikin mo naman si Rhed sa akin."
What?
"Ha?! Anong tingin mo sa akin? Lost and found lang 'te?!" Tinalikuran ko na siya.
"Alecsa!" Narinig ko ang tawag niya pa. Kiber lang.
Lumiko na ko sa isang corner para makalabas sa pangalawang gate para hindi na kami magkasalubungan ni Rhed.
"Alecsa." Napatalon ako sa gulat! Gosh!
Oh no. Si... Carl.
"A-anong ginagawa mo dito? You should be in U.S."
"I'm sorry for everything that I've done."
"Don't be, Carl. Okay? It's okay. Bakit ka nandito?" Kumikirot ang puso ko, hindi ko yata kinakaya.
"I'm so sorry." It's okay. I'm okay.
"Alecsa, can I just... Just... Hug you? I miss you so much." Napayuko ako. Damn, I miss him too.
"Can I?" Umiiyak na ko. I don't know why. Why are you like this?
"No. No. Don't cry. Hush, Alecsa. Hush. I'm so so sorry." Lumapit siya sa akin at niyakap ako. Niyakap ko siya pabalik.
"I miss you so much it hurts." Sabi niya sa akin.
Patuloy lang ang pag-iyak ko sa balikat niya.
"Stop hugging each other." Napahiwalay kami sa pagyapos sa isa't-isa ng pumasok yung epal sa buhay ko.
"If you two get caught, you'll both be a dead meat, Carl and Alecsa." Napatingin lang si Carl kay Rhed. Nagkatinginan lang kami ni Carl.
"Don't tell mom and dad." Sabi ko kay Rhed.
"Tara na." Kinuha niya ulit yung palapulsuan ko.
"Wait! Alecsa!" Tumakbo si Carl para habulin kami at ang bilis naman kasi talaga nito ni Rhed. Hinihingal na ko.
"I'll cut your throat kapag sumunod ka sa amin." Sabi ni Rhed. Hindi ako makareact. Alam ko lang nasunod ako sa kanya.
"Don't look back." Sabi niya sa akin. Nasa unahan siya habang hila-hila ako.
He said those words like he's Orpheus and I'm Eurydice and I can't look back because I'll go back to the underworld for that.
Lilingon na sana ako pero...
"Please... Just don't." Parang nagmamakaawa boses niya pero hindi pa din siya tumitingin sa akin.
"I won't."
