What now?! Ugh! Stop!
"Sorry, hindi kita naiuwi kahapon. I tried to find you but you're gone." Tinignan ko siya sa gilid, tinaasan ko lang siya ng kilay.
Pero wala na kong magawa. Psh.
"Sa loob ng 3 months, this is the first time lang naman po. And it's not that big deal for me. There's a first time po in everything." I smiled sarcastically to him.
Really, Alecsa? Kung 'di ka affected, bakit ka sarcastic? Stop!
"I'm sorry. It won't happen again." I don't care.
"Nah. It's fine. I can commute naman po." Tumayo na ko dahil nakakaburyo siya! Nakatambay ako sa Sub Park, ginaganito niya ko! You don't do that to me!
"Bakit ba ang kulit mo?" Seryosong tono ng boses niya.
"Pake mo?" Nakakainis kasi eh. Ano ba talaga?
Tumayo lang siya at umiling. Bad trip!
Tanginez!
Gustong-gusto ko na siya komprontahin. Wala siyang responsibilidad sa akin.
"Ano ba kasing kailangan mo?! I know pumayag si mama at papa na hatid sundo ako for it's your request. Pero, bakit? Kasi na sa akin ang puso ni Jane? Ganon ba 'yon? Ginagamit mo ko para maalala siya? Ano? Panakit butas ako sa mga patay na tao? Ano?! SAGUTIN MO NA KO! Nakakasasawa na kasi. Alam mo 'yon. Bakit mo ba kasi talaga 'to ginagawa? Yung totoo?" Hindi ko alam na nasigawan ko na pala siya. Nakakainis kasi. Ayoko na.
"I don't need anything from you. I requested, yes. No. No. No. No. No. There I answered you already. Because I want to be happy. And my question for you is, bakit ayaw mo na? May nasimulan na ba?" Tinignan niya ko and he smiled. Why? Anong 'No' to the sixth power. Hindi ko gets.
Yung bunganga ko kasi ratrat ng ratrat eh. Bad trip! 'Di ko alam sinasabi ko. Wait, ang gulo gulo talaga ng isip ko. Ugh.
Lumapit siya sa akin.
One step closer.
Another step.
"A-ano? Alis!" What is he doing?!
"Why?" Anong why?
Tapos tumigil siya sa paghakbang. Tama 'yan.
"Go to your class. Wait for me." Tapos tumalikod na siya.
Fvck you, Victorino.
-
Nagdiscuss si Mrs. Beliza. Psh. Tagal amps! Ano? Joke. Nakikinig naman ako ng maayos... Minsan.
"Hoy, Alecsa!" Pabulong na sigaw ni Rhia sa akin.
"Oh, bakit? Anong kailangan mo, boss?" Tapos tinaas baba ko yung kilay ko.
"Aabsent ako bukas, sama ka?" Ay, gusto ko yan, o!
"Bakit anong meron?"
"Sa bahay nila-"
"MISS PECALSO AND MISS ROMULOS! STOP CHITCHATTING IN MY CLASS!" Parehas kaming napatuwid ng upo at napaubo ni Rhia. Whew!
"This is the fifth time I caught you two! Isa nalang talaga papalabasin ko na kayo!" Ay kaloka naman this matanda!
Natapos ang isang klase. Phew. May iba pang klase. Actually dalawa pa bago break. Well, here goes nothing...
-
Dumating na si Mr. Amberlock. May lahi 'to. Gwapo. Amerikano. Fresh Educ Grad kaya... Yummy. Ay joke... Kaloka! Hahaha!
"Miss Romulos. Are you okay?" Nagulat ako ng tinawag niya pangalan ko. Ako ba talaga? Huh?
"Po? Uhm... Opo. Bakit po? I mean, why, sir?" Ano daw? Napansin niya bang nagagwapuhan ako sa kanya?
"Mr. Victorino said you need to take something in the clinic, you are excused. He also said that you are stubborn so I won't take 'no' as an answer. You might be very sick." HUH?! WHAT?! HUH?!
"W-what?! No, sir! I'm fine!" What? WHAAAATTT?!
"He's actually waiting outside." Nanlaki mata ko at kinalabit ako ni Rhia.
"Be, ayon o!" Tapos tinuro niya yung pinto. Nandon ang seryosong nakatitig na si Rhed Alfonso Perez Victorino.
Nanliit mata ko. Pakyu ka talaga.
Nilingon ko si Mr. Amberlock at umalis na kasama bag ko.
Bago pa ko makaalis, may sinabi pa si sir.
"Uhmm... Actually Ms. Romulos, he already excused you for the whole day. Be good and get well." Nginitian ko nalang siya ng plastik. Pwe. Pakyu.
Lumabas na ko. Nilagpasan ko si Rhed. Pakshet. This is not good.
"You didn't tell me you need to take regular meds."
"FOR WHAT?! THE FVCK! STOP IT!" FUCK! STOP!
"Your mom said you have Intermittent Explosive Disorder, Alecsa."
Nilingon ko siya. Tangina mo.
"Ano ngayon kung meron ako non, ha?" Tinignan ko siya ng masama. Nanginginig na ako. Hindi ko alam kung bakit ako nanginginig. Hindi ko alam.
"Simula ng nagising ka, for 3 months. Hindi ka na umiinom ng Prozac?" Nilalapitan niya ako. Lumalayo ako.
"Stop running away, Ryle." You don't call me that.
"STAY AWAY!" Tumakbo ako. Real fast. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Shit! Bakit sinabi nila mama? I'm already okay. I'm fine. Fuck! I trusted them! ARGH!
Napunta ako sa walang klaseng room. Tangina ninyong lahat! Ni hindi ko alam kung bakit ako nagagalit! Bumabalik na naman. Tanginaaaaaa....
Sinarado ko yung pinto. Pakshet. Buti walang tao dito. Pagkalock ko ng pinto, sinipa sipa ko pa yon.
Malalakas na sipa.
Nagdadabog ako.
Humiga ako sa sobrang inis at pinagsisisipa ang pinto.
Tangina! Hindi ako abnormal! Pakshet!
Maayos naman ako simula noong naging kami ni Carl! Hindi na ko inatake. Hindi ako sobrang nagagalit. Pero ngayon... Pakyu kayong lahat!
Sinipa ko lang ng sinipa yung pinto habang nakahiga at humihinga nga mabigat.
"ARGHHHH! TANGINA NIYOOOO!"
Sinasabunutan ko na sarili ko at hinahampas-hampas ang dibdib ko.
"AHHHH! ARGHHHH!!!" Hindi ko na kaya. Umiiyak na ako.
Umiiyak ako habang sumisigaw. Sumisigaw... Umiiyak...
"ARGHHHH!" I'm crying and shouting and screaming at the same time! Hindi ko na 'to kaya. Tangina!
Napagod na ako. Umiiyak lang ako.
Sa loob ng tatlong buwan kong pagkagising, ngayon lang ulit ako nag ganito... Bakit?
Nakahiga pa din ako habang ang dalawa kong paa ay nakahilig pa din sa pintuan. Ang hirap... Sobrang hirap...
Inaantok na ko. Pinapapikit-pikit ko nalang ang mga mata kong pagod.
Naramdaman kong may bumukas ng pinto.
Tinignan ko siya. Nagpatuloy lang ako sa pagpapapikit ng mga mata ko. Umupo siya sa gilid ko at malakas na nagbuntong-hininga.
"Rest well, Alecsa Ryle. I'll be here."
