Bu ilk bölümüm. Umarım beğenirsiniz , elime geçen her fırsatta yazacağım. :)
Uykumdan bir sürahi suyun yüzüme çarpmasıyla harika (!) bir biçimde uyandım. Tanrılarım , ne biçim kulübeye denk gelmiştim böyle ! Hazırlanıp çıktım kulübeden. Güneş tüm sıcaklığıyla gülümsüyordu. Yeni bir gün başlamıştı.
Bir elin omuzuma dokunmasıyla , hemen arkamı döndüm. Sarı saçlı , fırtına gibi gri gözleri olan bir kız bana bakıyordu.
' Selam , ben Annabeth. Sende yeni gelen kız olmalısın. Kheiron seninle ilgilenmem , kampı tanıtmam için beni gönderdi . '
Bende daha kahvaltı yapmamıştım ama tamam dedim. Bu sayede bana tanrıları , tanrıçaları , titanları , iyi titanları vs. anlattı. Sonra da bana canavarlarla savaşmak için bir silah bulmaya gittik.
' Daha sahiplenmedin değil mi Nerissa ?
' Hayır ... '
' Bu çok değişik , yani normalde gelir gelmez sahiplenmen gerekirdi ' Bunu söylerken sanki aklından bir şeyler geçiriyordu. Silahımı seçtikten sonra ( bir mızrak ) Annabeth beni kamptakilerle tanıştırdı. Öğlen yemeğine bir saat kala Hermes kulübesine döndüm.
' Sen terlemişsndir şimdi sana terlik getireyim HAHAHA '
' CONNOR ! '
Eşyalarımı alıp gezerken gördüğüm bir gölün kenarına gittim. Suyu çok seviyordum. Eğer babam bir tanrı olsaydı yüksek ihtimalle Poseidon'un kızı olduğumu düşünürdüm. Tam o sırada 'YEEHUU ! ' diye bir ses geldi. Bir çocuk tekerlekli büyük bir alet yapmış ve üstüne binmişti.Şaşırtıcı derecede hızlı gidiyordu. Bana çarpmak üzereyken durdu , ve üstündeki çocuk indi. Heryeri yağla kaplı , kahverengi saçlı bir çocuktu bu.
' Selam , ben Leo . '
' Nerissa ben de ' dedim. Biraz konuştuk , Hephaistos 'un oğluymuş. Bana fikirlerini anlattı durdu , en sonunda ben de söyledim fikirlerimi.
' Çok değişik ve çok az insanın sana katılacağı düşüncelerin var Nerissa ' dedi.
' Ne kadar çok insan benim düşüncelerime katılırsa o kadar çok yanıldığımı düşünürüm ' dedim.
'
'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beklenmeyen Misafir (HOO FANFİC)
Fanfiction-Sana güvenmiyoruz Titan kızı ! Kim olduğunu biliyor musun , buraya gelip öyle mutlu mutlu geri döneceğini mi sandın ? Sözünün bir önemi yok bize kendini ispatlamalısın ! - Peki ne yapacağım ? dedim en kısık sesimle. Yüzünde bir gülümseme belirdi...
