Chapter 2

9 0 0
                                    

Papunta ako ng gym para sa PE12 namin. Nagmamadali ako dahil 15 minutes na akong late. I'm almost there nang bigla akong natalisod at nadapa. Ouch! Just ouch!

Sinikap kong tumayo at nagawa ko naman. Ngunit ng magsimula akong humakbang ay doon ko naramdaman ang kirot. Hindi pa ata ako makakapaglakad. Hys! Pumikit nalang ako at nagdasal na sana ay may dumaang may mabuting kalooban. Nandoon na ako sa Engineering building at konte nalang nasa gym na ko. Shit happens!

"Tatanga tanga kasi!" narinig ko ang isang baritonong boses na syang nagpamulat saken.

Nakasandal na ako sa pader at muntik pang matumba ng mapagtanto kung sino iyon.

"Alexander." bulong ko saaking sarili.

Sya ba ang ipinadala ng Diyos? Aish! Salamat nalang at wag nalang din po kung sya nga. Baka hindi pa ako makapagtimpi at maisipa ko pa sakanya ang masakit kong paa.

"Eh ano naman ngayon? Tss." sinagot ko sya at muling pumikit. Dito din pala sya nag-aaral.

Aabsent nalang siguro ako sa PE. Siguro naman maiintindihan ng prof namin ang reason ko.

"Tara na." Bigla ulit nagsalita ang mayabang na yun kaya kahit nakapikit ako ay itinaas ko ang gitnang daliri ko sa dereksyon nya.

"The guts! Mapilay ka sana." rinig kong sabi nya bago umalis.

Napakasama talaga ng ugali ng lalaking yun. Iminulat ko ang mata ko at pinagmasdan sya habang naglalakad at nakatalikod.

Ang gwapo ata ng likod nya?

Nakawhite na plain shirt sya base sa nakita ko kanina. Nakablack leather jacket din at nakablack slacks. Nakasuot din ito ng black shoes at nakasabit sa isang balikat ang kulay itim na bag.

Humakbang na ako ulit patalikod upang pumunta sa clinic. Ipapalinis ko lang ang tuhod ko na nagkaroon ng konteng scratch at hihingi ng certificate. Baka kasi magbigay ng quiz si Prof, may excuse ako kung sakali. Di na ako papasok kasi sigurado namang absent na ako sa attendance.

Malapit na ako sa clinic. Paika-ika ang lakad dahil nga masakit mula sa pagkakadapa kanina. Wala ng mga estudyante sa labas dahil nga class hours na, college life it is. Di tulad ng highschool na todo cutting ang mga students. Nangangalahati ko na ang daan ng may kumuha ng bag ko sa balikat at inalalayan ako.

Ambait naman! Pero nagulat nalang ako bigla ng makitang si Alexander ulit iyon. Wala na akong nagawa dahil nga totoong hirap na hirap ako maglakad.

"Ang bait mo sana kung hindi kita kilala." I teased him.

"Well. Mabait ako kasi nga di mo ako kilala." aroganteng sagot naman nito.

I rolled my eyes habang nakaakbay ang isang kamay ko sakanya. Inaalalayan nya ko remember?

"Duh. Sana nga mabait ka kasi based sa pagkakatanda ko, you're too full of yourself." binilisan ko nalang ang paglalakad kahit pa masakit ang tuhod ko.

Hindi nalang sya nagsalita. Hanggang sa makarating na kami sa Clinic.

"What happened?" tanong ng nurse na sumalubong samin.

"Nagdive sa lupa tita" sagot nya sa nurse pagkatapos nya akong paupuin sa isang couch doon.

Tita? So tita nya ang nurse? Tumawa naman ang babae na parang close na close sila.

"Ikaw talagang bata ka, puro ka kalokohan."

Tumingin ang nurse saken at ngumiti bago tinignan ang tuhod ko. Nakatupi na ang suot kong PE pants dahil mahapdi kapag sumasayad sa tuhod. Di na ako nagsalita. Nakita kong kumuha ang nurse ng first aid kit ng magsalita ulit si Alexander.

"Tita, may klase pa ako eh. Ikaw na bahala?" napakamot pa ito sa ulo at nakatingin sa nurse. As if.

"As if naman kelangan kita no? Light scratch lang to, duh!" Ako na ang sumagot sakanya, pikon eh, di ko naman sinabing tulungan nya ko. Napatingin nalang samin ang nurse.

"Kaya pala paiyak ka na kanina. Duh!" pagtataray naman neto.

He glared at me before magsenyas sa tita nya na aalis na sya. I glared back at him bago sya inirapan.

"Pakibuhusan yan ng madaming alcohol tita para ayos. Arte arte. Hyst." sabi nya bago tuluyang umalis.

Natatawang lumapit saken ang nurse. At ipinakita saken ang hawak na cotton balls at alcohol. Wag nya sabihing gagawin nya ang sinabi ng lalaking yun?

"Loko loko lang talaga yun si Alex." sabi nito bago pinadampian ng bulak ang tuhod ko. It stings tho! Pero nanahimik nalang ako.

"Ano nyo po yun?" tanong ko naman sakanya.

"Pamangkin ko yun! Kapatid ko ang tatay nun. Mabait naman yun siguro. Hahaha." Natawang sabi ng nurse, sinulyapan ko ang name plate nya at nakalagay doon ang pangalan nya, Anne Salazar.

Nakaupo na ako sa isang bench malapit sa department namin, katabi lang ng parking kung nasaan ang kotse ko while scrolling in my IG. Tinatry ko isearch si Alex pero walang nag aappear, ng biglang dumating si Shan.

"Hey!" she tapped my shoulders, smiling. Pero nagfade yun ng makitang may benda ako sa tuhod. Itinago ko kaagad ang phone ko.

"Nadapa ako sa may Engineering dept." sabi ko agad dahil alam kong magtatanong sya.

"So that's why you called me? Para ipakita to?" she asked while her brows are shut up.

"No. Magpapahatid sana ako pauwi. The nurse said that I should rest first." I answered her, wala lang akong magawa at gusto ko lang talaga sya makasama kaya kunwari magpapahatid ako.

"I have class."

I thought masusuyo ko si Shan para ihatid ako pauwi but she scolds me saying that 'It's not your legs that drive. It's your hands. I have my class and I dont want to fail so I'm sorry.'

Simangot na simangot na ako habang tumatalak sya. Until,

"Kung gusto mo ng magdadrive ng kotse mo, I can ask Alex if he's not busy."

"No thanks!" I authomatically answered. I dont need his help. I better drive by myself kesa makita kahit hibla ng buhok nya. That fuckin' asshole. Napakayabang lang.

Shan's brows automatically shut up. She looked at me intently at biglang tumawa.

"Why?" Natatawang tanong ni Shan habang nakatingin saken at tinutusok tusok ang tagiliran ko.

"I can drive. I just want to be with you. Duh!" I told her to change the topic. Tumayo na ako. I breath heavily before looking at her whom is now sitting in the bench where I was sitting.

"Okay then! I better go. Safe drive Rylle."

Shan made a salute at me and smiled before walking away. I smiled back.

Shanaiah Policarpio. She's my best friend since grade school. Mine and her parents are bestfriends too. Shan is an HRM student while I'm taking Bachelor of Secondary Education. Ayaw yung ng parents ko dahil daw kelangan ako sa kompanya pero eto ang gusto ko. They still have Darren to run the company tho. Darren is my older brother whom is now residing in California. He have his own life there.

Found you againWhere stories live. Discover now