2. BÖLÜM

3.6K 148 30
                                    

45 dk önce

- " aaaaaaa!!!! "

- " Zana ! "

Demiştim ona çıkma o ayakkabılarla diye düşerkenki yardım et diye bakışları gözümün önünden gitmiyordu elimdeki su bardagını hızla atıp Zanayı tutmak için koştum maalesef çok geç kalmıştım ve en son dudaklarından dökülen tek cümle

- " Barzaan " idi

İçeridekilerde mutfakta bir sorun oldugunu anlamış olacak ki başta Haşim ağa olmak üzere tüm iki aşiret pörtlemiş gözlerle başını tezgaha vurarak düşen Zana ile karşılaştılar ,
Berfin yenge agzını kapatarak aglıyordu Haşim ağa hızla kızının yanına koşup

- " Zana uyan kızım Zanam gel etme yavrum annen'den sonra sende gitme "

Artık dayanamadım Zanayı kucagıma aldım  Haşim ağa kızına zarar gelmemesi için " dikkat et sarsma onsuz yaşayamam " diyordu bir yandan da kolumdan salıncak gibi sarkan saçlarını okşuyordu Annem

- " yavrum koş hastaneye götürelim "

 Zanayı kucagıma alıp hızla dogruldum herkesin arasından yavaşça sıyrılıp konagın merdivenlerinden olabildigince hızla indim bir yandan 'da 'lütfen uyan , diyordum ama o güzel gözlerini sanki sonsuza dek kapatmış  kızıl saçlarını sanki rüzgar savururcasına uyuyordu ...

Doktor karşıdan geliyordu Haşim ağa hemen ayaga kalktı " kızım nasıl doktor " doktor güldü istemsizce benim de yüzümde gülümseme oluştu " merak etmeyin kızınız çok iyi  yakında gözlerini açar ama hafıza kaybı olabilir " Haşim ağa gözlerini hızla açtı sonra bir yere oturdu bende yanına geçtim omzuna dokundum tam konuşacakken hemşire odadan çıktı koşarak " doktor ! " diye bağırmaya başladı bende dahil olmak üzere koridordaki herkes ayağa kalktı bir süre sonra doktor geldi
Berfin yenge hemen odanın camından bakmaya başladı herkes telaşlıydı hemşireler doktorlar teker teker geliyordu kalbimde gittikçe bir ağrı oluyor gittikçe daha da sarsıyordu Berfi yengenin oraya gidip cama baktım doktorlar bir şeyler yapıyor ama olmuyordu sanki o kızıl saçlar soluyor o beyaz ten gittikçe sararıyor o gözleri ise gittikçe daha da körleşiyordu ardından doktorun çıkması ile hepimiz başına toplandık Haşim ağa " Kızım nasıl Doktor " doktor susuyordu kafasını salladı Haşim ağa doktorun yakasına yapıştı " Konuşsana doktor " diye bağırdı " Başınız sağolsun hastamızı kaybettik " Berfin " hani bir sorun yoktu " diye bağırdı istemsizce gözlerimizi haşim ağaya diktik elini kalbine koymuş yüzü iyice gerilmişti kalp krizi geçiriyordu hemşireler etrafa toplandı Haşim ağayı sedyeye aldılar

Çok belli oluyordu yoklugu o anı hatırladıgım zaman kendimi öldüresim geliyordu duvara çöktüm yüzümde hafif tebessümle at'a bindigi an geldi aklıma ne kadar harikaydı sonra aklıma ak yılkı geldi hızla çıkıp at yılkının yanına gittim merdivenlerden inerken Şilan'ı gördüm kolumdan tuttu " gitme " dedi anlamsızca kafamı salladım ve Şilan bana olur olmaz hislerin içindeydi başkasını severken bu kızın beni sevmesi mümkünmüydü ... Bugün gerçekten en kötü gündü öldügüm gündü

ASİ GELİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin