Av

1.7K 155 26
                                    

🎼*Gazapizm- Kalbim Çukurda ft. Cem Adrian

Karanlık koridorda koşarken hayatımda hiç etmediğim kadar dua etmiştim.

Tek dileğim onu yatağımın bir köşesinde oturuyor olarak görmekti.

Tanrım,  yalvarırım! Onu kimsenin benden almasına izin verme, yalvarırım! 

Tanıdık odanın kapısına gelince kanım donmuştu.

K-kapı kırılmıştı.

Buraya gelmeden önce içimde yeşeren tüm umutlar yanarak can veriyor, çığlıkları göğüs kafesimde yankılanıyordu.

Zaman kaybetmeden kapıyı ittim. Gözlerim onu arıyordu.

Bana koşarak gelip sarılmasını bekledim.Onu sakinleştirmek istedim.O kadar çaresizlikle istedim ki bunu olmayacağını bile bile dua ettim.

Dudaklarımdan ismi bir haykırış gibi çıkmıştı. Hızla yatak odamıza geçtim.

Ne zaman oluştuğunu anlamadığım boğazımda ki düğümü yutkunarak geçirmeye çalışmıştım ancak o kadar güçlüydü ki yutkundukça büyüyordu.

İçimde yanan umutların külleri etrafta dolaşıyordu.Henüz bitmedi dedi.Son bir umutla banyoya doğru ilerledim..

Koşarak giysi odasına girdim.Aradığım bedeni burada bulamamıştım.Ardından banyoya girdim.Buranın da boş olduğunu anladığımda kırık kapıya tekme attım.

Almışlardı onu benden.

Hayatımın anlamını adice çalmışlardı benden.

Sevgilimi, odamdan alıp götürmüşlerdi.Ben ise hiçbir şey yapamamıştım.

Çaresizlikle kapının yanına çöktüm.

Çok korkmuş mudur onu almaya geldiklerinde? Kapıyı kırdıklarında çığlık atmış mıdır? Beni istemiş midir yanında peki?

Düşündükçe çıldırıyordum.

Ben dokunmaya kıyamazken onu böyle şeylere maruz bırakmaları içimde ki canavarı ortaya çıkarmıştı. Hırıltılı bir nefes aldıktan sonra hala elimde tuttuğum yüzük kutusuna baktım.

Bakışlarım yumuşamıştı ve öfkem kısa bir süre yok olmuştu.Ben ona evlenme teklifi edecektim. Eğer bunlar yaşanmamış olsaydı büyük ihtimalle şuan bana evet diyor olacaktı.

Ama yaşanmıştı işte!

Ne evet dedi ne de burada! 

Yixing! Onu benden çalan kişi Zhang Yixing! Gözlerim seyirmeye başlamıştı.

Aniden öfkem patlak vermişti. Üzüntüden çok öfke hissediyordum artık.

Damarlarımda akan kan kaynıyordu. Titreyen ellerim sanki bana 'kana bulanmak istiyorum' diyordu.

İçimdeki öfkeyi ancak kanla sakinleştirebilirdim. Benim olana dokunanın kanı dökülmeliydi. O şerefsiz rahat uyayamayacaktı!

Öfkemden patlamak üzereyken plan yapmaya başlamıştım. Sevgilimi geri alacaktım.

Yaklaşık 1,5 saat oturup düşündükten sonra yalnız kaldığım odadan dışarı çıktım.

Çocuklar odanın dışarısında bekliyorlardı. Tao öne atıldığında bakışlarım onu buldu.

"Ben kendim ve arkadaşlarım adına çok özür dilerim patron. Her şey bir anda oldu. Yeterince adam yoktu. Bir kaç kişi göndermiştim onu korumaları için ama yeterli değildi. Puşt hazırlıklı gelmişti. Yurtta bir şey bulamayınca da küçük hanımı alıp gitti. Engel olmadık. Çok özür dilerim patron."

Coelum's Boss •[PCY & Oc]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin