Κεφάλαιο 5

193 13 0
                                    

Τετάρτη:
Χτυπάει το ξυπνητήρι. Απλώνω τεμπέλικα το χέρι μου και το κλείνω. Μένω καθιστή στο κρεβάτι και στρωνω όσο μπορώ το τρελό πρωινιατικο μαλλί μου.

"Τρελαίνομαι με την σκέψη ότι με φορούσες όλο το βράδυ."

Ανατινάζομαι ελαφρά καθώς βλέπω τον Ντίλαν να στέκεται στην μπεζ πόρτα μου φορώντας μόνο μια φαρδιά γκρι φορμα, δείχνοντας σκόπιμα το γυμνασμένο σώμα του.
Καταλαβαίνω πως εννοεί την ζακέτα του την οποία δεν έβγαλα από χθες το βράδυ αλλά αποφασίζω να αλλάξω θέμα. Αγνοώ το γεγονός πως άμα μπορούσα θα την φορούσα όλη μέρα.

"Καθόσουν και με κοίταζες που κοιμομουν πολύ ώρα;"

Με πλησιάζει.

"Μπορώ να καθίσω και να σε κοιτάζω όσο θα αλλάζεις ρούχα και για το σχολείο."

Συνεχίζει και έρχεται πιο κοντά μου στην άκρη του κρεβατιού.

"Μπορώ να καθίσω και να σε κοιτάζω μέχρι να μείνεις με αυτά τα σεξυ εσώρουχα που έχεις."

Η φωνή του πλέον ψίθυρος.

"Αλλά δε θα επιτρέψεις να συμβεί κάτι τέτοιο ακόμη έτσι δεν είναι;"

Τι εννοεί 《ακόμη 》;
Ποτέ δεν θα τον επιτρέψω. Υποτίθεται πως είναι ο αδερφός μου και τα αδέρφια δεν απολαμβάνουν τη θέα του άλλου με τα εσώρουχα. Ή και χωρίς αυτά.

"Όχι δεν θα συμβεί. Γι αυτό βγες έξω άμα θες να αλλάξω με την ησυχία μου."

"Καλά."

Βγαίνει έξω από το δωμάτιο αλλά ξαναγυρίζει προς τ'εμενα και μου λέει.

"Μας έφτιαξα κρέπες. Αυτός ήταν ο λόγος που ήρθα στο δωμάτιο σου εξαρχής."

Κλείνει την πόρτα πίσω του. Εγώ χαμογελάω με την σκέψη ότι ήθελε να μας ετοιμάσει πρωινό και αλλάζω σε κάτι ουδέτερο για το σχολείο παρόλο που θα προτιμούσα να μυρίζω λίγο ακόμα το άρωμα του πάνω στη ζακέτα.

~~~~~~~~~
"Πάντα νόμιζα πως το αγαπημένο μου χρώμα ήταν το μπλε, αλλα βλέποντας σε μέσα σε αυτο το στενό κόκκινο παντελόνι καταλαβαίνω πόσο λάθος έκανα Τζο."
Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που μου είπε ο Ντίλαν μόλις μπήκα στην κουζίνα. Και εγώ που νόμιζα πως έβαλα κάτι απλό:(

"Ναι ναι κανε τώρα στην άκρη να πιάσω ένα πιάτο που θέλω." Λεω ενώ τον σπρώχνω λίγο κάνοντας μύτες να φτάσω το ντουλάπι με τα πιάτα ακριβώς από πάνω του.

Εκείνος υπακούει και μου κάνει χώρο.
Όσο εγώ ψάχνω ένα μεγάλο πιάτο που θα χωρέσει πολλές κρεπες:), ο Ντίλαν φέρνει όλα τα μαλλιά μου μπροστά και τραβάει το άσπρο φούτερ μου μέχρι να φανεί ο αριστερός μου ώμος. Εγώ δεν τον σταματώ απορημένη για αυτές του τις κινήσεις.

My Step Brother AffairWhere stories live. Discover now