My Step Brother Affair

Κεφάλαιο 10

Χρειάζομαι βοήθεια.

Στρίβω το γκάζι της μηχανής και αυξάνω ταχύτητα.

Χρειάζομαι χρόνο.

Γέρνω το κορμί μου πάνω στην μηχανή, το στέρνο μου πάνω στο ντεπόζιτο.

Χρειάζομαι καθαρό αέρα.

Εισπνέω βαθιά ενώ τα μαλλιά μου τρελαίνονται με την ορμή του αέρα και τη βροχή.

Γάμα το. Χρειάζομαι εκείνη.

Αναπτύσσω μεγαλύτερη ταχύτητα και περνάω με κόκκινο το φανάρι.
~~~~~~~~~~~

Αφήνω τη μηχανή έξω από το γνώριμο μπεζ σπίτι και χτυπάω δυνατά την ξύλινη βαθύ κόκκινο πόρτα. Πάω να χτυπήσω ξανά όταν τελικά η πόρτα ανοίγει και βλέπω αναύδος τα μαύρα σγουρά μαλλιά της Ρόμπιν, το προκλητικό της χαμόγελο και τα γκρι δελεαστικά εσώρουχα της.

"Καιρό είχα να σε δω Ντίλαν."

"Ναι ήμουν...απασχολημενος. Αλλά μην ανησυχείς από δω και πέρα θα με βλέπεις αρκετά συχνά."

Της κλείνω το μάτι και εκείνη χαρούμενη με κατευθύνει στο υπνοδωμάτιο της που έχουμε περάσει κάποιες αξέχαστες στιγμές.

Δεν ήξερα όμως πως κάθε φορά που θα την ακουμπούσα θα ήλπιζα να ήταν το σώμα της Τζορνταν.

~~~~~~~~~~~~~~

Τζορνταν POV:)
"Όχι σου είπα δεν έχεις κάτι." Τρίβω απαλά το μάγουλο του Ίαν το οποίο είχε ήδη γεμίσει με ποπ κορν.

"Θα ορκιζόμουν πως είχα σίγουρα γρατζουνιά. Μα καλά εσείς οι κοπέλες κόβεται ποτέ τα νύχια σας;" ξεφυσαει δραματικά.

"Λέγεται μανικιούρ. Δοκίμασε το και εσύ καμία φορά μηπ-"

Σταματώ να μιλάω καθώς αναγνωρίζω ένα πολύ γνωστό άρωμα. Μια έντονη μυρωδιά άγριου ξύλου αναμυγμένη με κανέλα . Το άρωμα του Ντίλαν.

Γυρνάω απότομα, ψάχνοντας τον απελπισμένα αλλά το μόνο που βλέπω είναι αδιάφορο κόσμο να γεμίζει την αίθουσα. Κοιτώντας όμως στα δεξιά που είναι η πόρτα εξόδου, την βλέπω μόλις να κλείνει.

Σηκώνομαι ανήσυχα. Θέλω να δω άμα ήταν ο Ντίλαν.

Ή τουλάχιστον αυτό θα έκανα αν δεν μου έπιανε το χέρι ο Ίαν σφιχτά αναγκάζοντας με να γυρίσω να τον κοιτάξω.

"Πας κάπου;" με ρωτάει προβληματισμένος με τα καταπράσινα μάτια του.

Εγώ ξανακοιταω την πόρτα η οποία παραμένει κλειστή με την ελπίδα ότι όποιος ήταν θα ξαναερχοταν.