UÇURTMA

=TANIŞMA=

Mehter Marşı alarmım çalarken yüzümü buruşturup alarmımı kapattım.

1 hafta önceden hazırladığım okul formamı giyip kendime baktım.

Saçlarımı taradığım sırada annem girdi odama.

"Evladım saat kaç?"dedi annem uykulu gözlerle.

"Sabahın 4'ü annem."dedim gülümseyerek.

"Kızım okulun başlama saati 8 otobüsle okul arası 25 dakika saat 4 ve sen hazır çıkacaksın.Mal mısın kızım sen?"dedi annem sanki kankammış gibi.

"Hee anne ya.Lise-3'ün ilk günü bugün.Okula 2 saat erken gidip bankta müzik dinleyecem!"dedim ergence konuşarak.

Bu psikopatlığı hep yapmak istemiştim.Seneye ne olur ne olmaz diye bugün yapmak istemiştim.

"Mal bu çocuk valla.Yaparken çok mu düşündüm acaba?Hayır küçükken 3 atıp 3 tuttuk yere de düşmedi."dedi annem kendi kendine konuşarak.

Gözlerimi devirerek saçlarımı yapmaya başladım.

"Kızım sana bi şey açıklamam lazım."dedi annem kapıda biraz düşünerek.

"Söyle."dedim parfüm şişesini üstüme boşaltırken.

"Sen doğduğunda bi papaz yanıma geldi.Seni gördü.Bana Sen cennetliksin dedi.'Niye?'dedim.Kırk yıllık papazım böyle günah çıkaranı görmedim dedi."annem sözünü bitirir bitirmez gülmeye başladı.

Ne kadar komik ya.Aşırı mizah!O kadar güldüm ki gülmeyi unuttum şu an.

"Off anne ben gidiyom ya!"dedim kapıdan çıkarken.

"Tamam git.Dikkatli ol aman."dedi annem kapıda öğüt vererek.

"He tööm."dedim annem öpüp koşarak çıktım kapıdan.

Otobüs durağındayken hava daha yeni aydınlanıyordu.

Etrafımda kimsecikler yoktu.Otobüste gelmiyordu.Otobüs durağının hemen yanında bi apartman vardı.

Apartmanın dış kapı zillerine doğru yönelip sinsice gülümsedim.

Rastgele birine basıp kaçtım.Yaklaşık 5 dakika sonra otomatiğe bastılar.

Bi kadın cama çıkıp bağırmaya başladı.

"Kim o?Kim ooo?Hay sıçtınız uykuma!"dedi pencereden içeri girerken.

Ben saklandığım yerden hunharca gülerek çıkarken otobüs geliyordu.

Otobüs durağına koşup otobüsün yola girişini izledim.

Otobüs durakta durunca akbilimi basıp boş koltuklardan birine oturdum.

Dışarıyı seyretmeye başladım.Otobüs okulumun yanındaki durakta durunca inip okuluma bakmaya başladım.

Şimdiden ilk günün sözcüklerini tahmin edebiliyordum.

'Çocuklar seneye üniversite sınavı var.Bu sene varmış gibi çalışın.'

'Evladım salmayın hemen.'

Ve bunun gibi bi sürü diyalog.

Okulun bahçesinden içeri girdiğimde okula bu saatte gelen tek psikopatın ben olmadığını anladım.

Bi oğlan bankta oturmuş boş gözlerle okula bakıyordu.

Oğlanın yanına oturup süzmeye başladım.

"Tek psikopat ben değilim anlaşılan."dedim gülerek.

Çocukta hiçbir tepki yoktu.Okula boş gözlerle bakmaya devam ediyordu.