Mehter Marşı alarmım yine çalarken gözlerimi güçlükle açtım.
"Bok mu yedim ben ya?"diyerek yataktan kalktım.
2 gün önceki sabah yoktu bu sefer.Odamın kilidini açıp dışarı çıktım.
Herkes uyuyordu.Banyo gibi bi yere girdim. Formam yıkanmış ve ütülenmişti.
Hemen üzerimi giyip saçlarımı düzelttim.Saat 5.30 olmuştu.Yarım saatte hazırlanmıştım.Çantamı alıp mutfağa indim.
Ekmek ile peynir çıkartım yemeye başladım.Ben yerken Derya garısı girdi mutfağa.
"Ben sana bi şeyler hazırlatıyım."deyip çıkacaktı ki onu durdurdum.
"Yok ben doydum."deyip mutfaktan çıktım.
Çantamı da alıp evden çıktım.Dolmuş durağına gidip müzik dinlemeye başladım.
Müzik dinlerken önümde bi araba durdu.İçindede iki oğlan vardı.
"Hişt!Güzellik bize katılmak ister misin?"diye sordu içindeki bi oğlan.
Hiçbir şey demeden oradan uzaklaştım.Uzaklaşırken arkamdan laf attılar.
Ve tahmin ettiğim gibi arabayla arkamdan geldiler.
Saçlarımla yüzümü kapatıp gözbebeklerimi yok edip arabaya dönüp koşmaya başladım.
Bi anda arabayı ters yöne sarıp hızla uzaklaşırken sesler işittim.
"İblis oğlum bu!"diye bağırıyordu içlerinden biri.
Göz bebeklerimi korku filmlerindeki gibi yok etmeyi çok seviyordum.
Oh!Canıma değsin benimle uğraşmak neymiş gördüler!
Daha o Bulut efendinin hesabını keseceğim.
Bence ben bi şalgam suyu alıyım.Üstüne direkt boşaltıyım.Gayet mantıklı!
Dolmuş gelince binip okulumun önünde indim.Telefonumu yabancı bi numara aradı.
"Alo?"dedim dolmuştan inerken.
"Alo Beren kızım neredesin?"diye sordu tanımadığım bi ses.
Kimdi bu ya?
"Kimsin kardeşim?"diye sordum sertçe okula girerek.
"Benim kızım baban!"dedi baba dediğim adam.
"Hee ne istiyon?"dedim bi banka otururken.
Bu sefer okul bahçesi bomboştu.
"Kızım neredesin?"diye sordu tedirginlikle.
Jüpiter'den Dünya'ya 2 otobüs değiştirdim daha yeni.
"Okulda."diye sertçe söyledim.
Bu mal adam neden bu kadar çok soruyordu beni?
"Kızım saat 6.30 niye bu kadar erken gittin okula."diye sordu şaşkınca.
"Acaba neden?"dedim soruyu karşı tarafa yönlendirerek.
Yani dün odamın kapısonda bağırıp çağırmıştı.Bende yüzünü görmemek için okula gelmiştim.
Hiçbir cevap alamayınca telefonu kapattım.Annemgil ayrıldığımızdan beri hiç aramamıştı.
Telefonumun rehberinden annemin numarasını bulup aradım.
"Alo?"dedi annem uykulu biçimde.
"Anne!Neredesiniz?"diye sordum gülerek.
"Antalya'ya gidiyoruz."dedi annem yabancıyla konuşuyormuş gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURTMA
HumorBeren hayatla dolu bi genç kızdı.Ancak çocukken yaşadığı onca acıya rağmen umut doluydu.Bulut ile birlikte bütün zorluklara karşı direnmişlerdi.Mutlulardı.Sadece intikam vakti gelene kadar...