UÇURTMA

=UMUTSUZ=

Sabaha kadar pencerenin önünde öylece oturmuştum ama artık okula gitmem gerekirdi.

Formamı giyip çantama kitaplarımı koydum.Aşağı inip kapıya yöneldim.

"Nereye gidiyorsun Beren?"diye sordu Derya karısı.

"Okula."diye kısa bi cavap verdim.

"Özel okula yazdırdık seni çoktan."dedi gülümseyerek.

"Ben kendi okuluma gideceğim ben orada daha mutluyum."deyip çıktım.

Zengin mahallesiydi burası otobüs duarağıda bulunmazdı ki.

Köşe de bi durak vardı.Oturup beklemeye başladım.

O sırada önümde lüks bi araba durdu.Babam denen adam camı açıp konuşmaya başladı.

"Buraya otobüs gelmez.Gel de bırakıyım."dedi gülümseyerek.

Mecbur yani yapacak bi şey yoktu.Arabanın arka koltuğuna geçip kulaklığımı taktım.

Yola gözlerimi öylece baktım.

"Okulunun adını neydi?"diye sordu arabayı nereye sürdüğünü bilmeden.

"Sağdan dönünce okulum karşıda."dedim soğukça ve kulaklığımı tekrar takıp arabanın durmasını bekledim.

Araba durunca kapıyı sertçe kapatıp indim.

Bi şey zırvaladıda duymadım.Okuluma girdiğim an gözlerim Esra'yı aradı.Esra gördüğüm an,dün ne yaşadıysam anlattım.

"Yuh kanka!Annenin dediği hiç olmamış."dedi Esra gözlerini fal taşı gibi açarak.

"En çokta canımı yakan o ya."dedim parmaklarımla oynayarak.

Harbi en çokta canımı yakan oydu.

"Benim kankam şimdi zengin mi oldu!"dedi gülümseyerek.

"Zenginlikleri batsın!"diye bağırdım.

"Tamam la ne bağırıyon sakin ol.Kalk hoca gelecek birazdan."dedi sakince.

"Tamam la."deyip sınıfa girdik.Hoca gelmiş ders işliyordu bile.

"Hocam lavaboya gitmiştikte geç kaldığımız için özür dileriz."dedi Esra gülümseyerek.

"Tamam geçin yerinize."dedi matematik hocası.

Biz yerimize geçip oturduk.Başımı sıraya gömdüğüm gibi uyudum.

"Beren!Bereen!"diye bağırdı biri.

"Hee ne var?"dedim huysuzca.

Yani uykumdan mahrum etmeseniz beni ne olur?

"Kalk ders boş."dedi Esra.

Bir kişinin gelmemesi 27 kişinin rahatına sebep olmuştu!

En sevdiğim derslerdi boş dersler.

"Ders boş mu?Oh be!Sonunda kalk dışarı çıkalım."diye ayaklandım.

"Tamam kenka gel çıkalım dışarı."deyip kapıya yöneldik.

Bi anda dünkü çocuk çıktı karşıma.Çocuk bana ters ters bakıp güldü.

"Kenka şu çocuğu tanıyor musun?"diye sordum gözümle göstererek.

"Şu çocuk mu?Yok tanımıyorum kenkam."dedi parmağıyla göstererek.

Anlımı kaşıyarak utancımı gizlemeye çalıştım.Hay senin aklına sokuyum kenka!Pat diye gösterilir mi öyle?

"Adımı merak ediyorsan adım Bulut."dedi gülerek.