Dog in the Fog || many different stories

Bajka

Opowiem Ci bajkę.

O ziejących ogniem smokach, pięknych księżniczkach i rycerzach na białych rumakach. O maleńkich wróżkach i skrzydlatych koniach. O złych wiedźmach i dobrych czarodziejkach. O zachwycających elfach i szklanych pantofelkach. O siedmiu krasnoludkach i ziarnkach grochu. O królewiczach zaklętych w bestie i dobrych wróżkach.

Opowiem Ci bajkę o tym, jak wygrywa dobro. O potędze miłości i magii. O braku problemów. O świecie, w którym wszystkiego jest dostatek i nikt nie jest smutny. Gdzie każdy ma dom i kochającą rodzinę. Gdzie wszyscy o siebie dbają.

Opowiem Ci bajkę o świecie bez wojen i nienawiści.

A kiedy podrośniesz, zaczniesz zauważać. Zaczniesz czytać nową bajkę.

O kłamstwach, nienawiści.

O papierosach, alkoholu i narkotykach.

O wojnach, śmierci i zdradach.

O przemocy, kradzieżach i gwałtach.

O prawdziwym świecie pełnym strachu.

I zaczniesz się zastanawiać. Gdzie się podziała Twoja Nibylandia?

Może po drodze pomyliłeś zakręty?

Nie, niestety to nie to.

Po prostu nadszedł moment, w którym otworzyłeś oczy.

Wiem, wiem, że teraz nie widzisz już wróżek. Zamiast nich widzisz jak pobiło się dwóch chłopaków z Twojej klasy. Ale zaraz!, pomyślisz sobie wtedy. Przecież oni przyjaźnią się od zawsze! To najlepsi przyjaciele! Co się stało?

Wiem, że nie słyszysz już śpiewu syrenek. Zamiast tego słyszysz jak płacze ta dziewczyna, która zawsze była uśmiechnięta. Chwila!, zastanowisz się. Ale... ale ona zawsze się śmiała! I zawsze była taka radosna! Co jest nie tak?

Wiem, że teraz, kiedy zamkniesz oczy nie widzisz jednorożców ani pegazów. Teraz widzisz jak ten głośny, wesoły chłopak, dzięki któremu wszyscy zawsze się uśmiechali milknie nagle i siada w najciemniejszym kącie klasy. Dlaczego...?- pomyślisz.

Wiem, że teraz Twoim najnowszym wspomnieniem nie jest kolejna bajka przeczytana przez rodzica. Teraz nowym wspomnieniem są wyzwiska, które tamte dziewczyny skierowały do tej wykluczonej z klasy koleżanki. Przecież ona nic nie zrobiła...- myślisz.

I wiem, naprawdę bardzo dobrze wiem, że teraz nie jest Ci przykro, bo nie możesz obejrzeć kolejnej kreskówki. Wiem, że teraz powód Twojego smutku to to, że Twoi 'przyjaciele' Cię odrzucili, ponieważ masz swoje zdanie i się nim dzielisz.

Wiem, że do Nibylandii wracasz tylko w nocy, i to nie zawsze, bo czasami zamiast ukochanej krainy widzisz piekło. Śni Ci się codzienność.

WIEM.

Ale wiesz co jeszcze wiem?

Wiem, że kiedyś nadejdzie ten moment, choćby dopiero pod koniec życia, kiedy znajdziesz takich ludzi, którzy Cię zrozumieją i pokochają. I będą tam dla Ciebie. A wtedy będzie lepiej.

Warto dotrwać do tego momentu.

I kiedyś, kiedy Twój czas minie, wrócisz do swojej ukochanej Nibylandii.

Do opowieści o smokach i bajek o księżniczkach. Do historii o prawdziwej miłości i przyjaźni. Do świata, w którym nie ma wojen, nienawiści ani kłamstw.