Bu yıl başına sensiz girdim.5 ay 6 gün 3 saat oldu sen gideli.Yağmurlu bir gün,cenaze günü gibi.Bunu biliyormuşçasına siyahlar içindeyim,yanımda fotoğrafların.
Kokum senin kokunu karışmış,ellerimde mavi bir bluzun.Gözlerimden firar etti kaçamak gözyaşlarım ,dudaklarımda o tuzlu tadı.
Dışarıya çıktım o yağmurlu havada,sanki sen gelecekmişsin gibi...
Seni bekledim,belki bir umut gelirdin.Bekledim,bekledim gelmedin,hayal kırıklığı kapladı vücudumu.
Yoktun yanımda,söz vermiştim,benim yanımda olacaktın.Gözyaşlarım yağmur tanecikleriyle buluştu.
Beni de al yanına,sevgili.Yokluğun dayanılmaz!!!Dayanağım,
ikimizin varisi ,canımdan bir parça,bebeğimiz.
Aklımda intihar düşünceleri,yokluğun niye bu kadar dayanılmaz sevgili?
Umudum hepten kesildi,affet beni sevgili,yokluğunda yok oldum yavaş yavaş.
Niye bıraktın beni sevgili,niye beni bıraktın gittin,bana olan sevgin azaldı mı???
İnkar edermişçesine bir yıldırım düştü sokağa.Sanırım bu, 'seni seviyorum' deme şeklindi.
Vücudun yokken,hep ruhun vardı ruhumda,kalbi kalbinde,beynim sende,seni düşünmenin güzelliğiyle.
Başımı,gökyüzüne kaldırdım.Başımı kaldırdım gökyüzüne, sanki senle karşılaşmış gibi,üşüdüm ama giremedim eve.
Sanki o bulutların arkasında bir yerde sen vardın,hissediyorum,beni izliyorsun oradan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalet Sevgilim
Non-Fiction15 temmuz da eşi şehit olan kadının hüzünlü yaşamını anlatır,aynı zamanda anne olduğunda yenidoğan çocuğunu kaybeden bir kadın .Devamını okurken görürsünüz ;-)
