က်ေတာ္တို႔အခုဆိုေက်ာင္းေတြၿပီးလုိ႔အလုပ္ခြင္ဝင္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ၿပီေလ..အခုဆိုက်ေတာ္တို႔အိမမေထာင္သက္တမ္း3လေတာင္ျပည့္ေတာ့မယ္..ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္ျပည့္ၿပီေလ..
က်ေတာ္ကကုမၸဏီအလုပ္ဝင္လုပ္ၿပီးက်ေတာ့္ကေလးလား..ကေလးကုိက်ေတာ္အလုပ္မလုပ္ခိုင္းတာမျမင္ရက္လို႔ပါ..
အခုလားက်ေတာ့္ကေလးကုိေခ်ာ့ေနရတယ္ေလ..
"ကေလးေရ.."
ဒီကေလးက်ေတာ့္ကုိစိတ္ေကာက္ၿပီးမထူးဘူး
"ကေလးလို႔ဆို.."
ထပ္ေခၚတယ္မထူးျပန္ဘူး
"ကေလးေရလို႔.."
ေနာက္ထပ္ေခၚေသာ္လည္းအသံပိစိေတာင္မၾကားရေသာေၾကာင့္ .
"ကေလးကြာ.."
"ေတြ႕လားေတြ႕လား..ေနာက္ဆံုးေတာ့က်ေတာ့္ကုိေခၚရတာညည္းေငြ႕တဲ့အသံျဖစ္လာၿပီ..လူႀကီးကတကယ္ဘဲ.."
"ေဟာ..ေဟာ..ကေလးရာ..ကိုယ္ကကေလူကုိညည္းေငြ႕ပါ့မလားလို႔..ကိုယ္ကေလးကုိဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲကေလးမသိတာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ."
"သြားပါ.အခုမွ..ဟိုကုမၸဏီကသူေဌးမနဲ႔ဘဲသြားေတြ႕သြား.."
က်ေတာ့ကေလးကမနာလိုျဖစ္ေနတာ..hee..မနက္ကက်ေတာ္အလုပ္ဝင္လုပ္ေနတဲ့ကုမၸဏီပိုင္ရွင္သူေဌးမေလးနဲ႔မနက္စာတူတူစားတာကုိကေလးေတြြသြားၿပီးဒီလိုျဖစ္ေနေတာ့တာ..
"ဟာ..ရဘူး..ရဘူး..ကေလးနဲ႔ဘဲေနမွာ..ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔မဟုတ္ဘူးေလကေလးကလဲ..ကုမၸဏီကဝန္ထမ္းေတြပါပါတယ္ေလ.."
"ဟြန္႔..ရယ္ေနလိုက္တာမ်ား..က်ေတာ္ၾကည့္ေနတာေတာင္သိတာမဟုတ္..တကယ္တည္း.."
"ကုိယ့္ကုိယ္မယံုဘူးလားကေလးက..ကိုယ္အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္ကြာ.."
"အဲ့လိုသေဘာေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.."
အလဲ့ကေလးနည္းနည္းေျပလာၿပီ...
"က်ေတာ္ကလူႀကီးပါသြားမွာေၾကာက္လို႔..လူႀကီးတို႔သူေဌးမကေခ်ာတယ္ေလ..ဟင့္..က်ေတာ္ေၾကာက္လို႔.."
"ကေလးကြာ..မဟုတ္တာေတြေလၽွာက္စဥ္းစားမေနနဲ႔..သူ႔ဘာသာဘယ္ေလာက္ေခ်ာေခ်ာကိုယ္ခ်စ္တာကေလးေလ..စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ေနာ္..aigoo..မငိုပါနဲ႔ကိုယ့္ကေလးရယ္.."
