Baekhyunလည္းေဒါသထြက္ၿပီးသူငယ္ခ်င္းအိမ္သာသြားေနလိုက္ေတာ့တယ္..
"ေဟ်ာင့္...မင္းကုိသူကသဝန္တိုလို႔ေနမွာပါကြ"
"သဝန္တိုတာငါသည္းခံႏိုင္တယ္..သူ႔အေပၚခ်စ္တဲ့ငါ့အခ်စ္ေတြကုိေစာ္ကားလြန္းရာေရာက္ေနတာကြာ..."
"ေအးပါ..မင္းတိူ႔အိမ္ေထာင္ေရးထဲငါလည္းဝင္မေျပာေတာ့ပါဘူး..တစ္ခုေတာ့ေျပာမယ္.မင္းကေလးကမင္းကုိေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာကြ..မင္းစိတ္ေအးေအးထားစဥ္းစားၿပီးျပန္ညႇိႏႈိင္းၾကကြာ"
"အြန္းပါ..ငါလည္းငါ့ကေလးကုိပစ္မထားႏိုင္ပါဘူး"
အဲ့ေန႔တစ္ညလံုးBaekစဥ္းစားရင္းသူလည္းမွားခဲ့တာဘဲ..ေတာ္ေတာ္မွားခဲ့တာ..ကေလးကိုလက္ပါခဲ့မိတယ္..ကေလးကသူ႔ေၾကာင့္လဲက်သြားတယ္..ငါေတာ္ေတာ္မွားခဲ့တာ..ကေလးကငါ့ကုိအရမ္းခ်စ္လို႔ျဖစ္သြားတာကု္ိငါကလက္ပါမိတယ္..
Baekတစ္ေယာက္မနက္မိုးလင္းမွာကုိေတာင္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲအေျပးေလးအိမ္သို႔ျပန္ခဲ့ေပမယ့္တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္ေနေသာအိမ္ႀကီးကႀကိဳဆိုေနတယ္ေလ..
"ကေလး!!"
"ကေလးေရ!!..ထြက္လာပါဦးကြာ.."
"ကုိယ္ကေလးကိုေတာင္းပန္ခ်င္လို႔ပါကြာ..ကိုယ္မွားပါတယ္..ကိုယ္မွားတာ...ကေလးရယ္..ထြက္လာပါ"
"Arjuma..Arjuma..က်ေတာ့္ကေလးေရာ"
ေအာ္ေခၚေနတုန္းမီးဖိုေခ်ာင္ထဲကArjumaကုိေတြးေတာ့ေမးၾကည့္ေတာ့..
"က်မလည္းမသိဘူး..ဒီစာေလးေပးေပးလို႔ေတာ့ေျပာသြားတယ္."
In letter,
"က်ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္လူႀကီးရယ္.
.လူႀကီးအေပၚနားမလည္ေပးဘဲအျမဲဆိုးခဲ့မိလို႔...
က်ေတာ့္ရဲ႕ကေလးဆန္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္
လူႀကီးအေတာ္စိတ္ညစ္မွာဘဲေနာ္.
က်ေတာ္လူႀကီးကုိဆံုးရႈံးရရင္ဆိုတဲ့
ေၾကာက္စိတ္ႀကီးေတြဝင္လာၿပီးေျပာမိေျပာရာေတြေျပာမိတာ..
လူႀကီးကမနက္ဆိုအလုပ္လုပ္ရတယ္..
ညေနမွျပန္လာရတယ္..
က်ေတာ္ကေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုရမယ့္
အစားပိုပိုဆိုးၿပီးရစ္ခဲ့မိတာ..
